"Sinsi övmelerle faydalı yermeleri tercih edecek kadar aklı başında adam azdır."
LA ROCHEFAUCAULD.


Uzun süredir burada verdiğim bir mücâdele var.
Zaman zaman az sayıda insandan destek gördüm ama genelde de sırf gerçekleri çekinmeden yazdığım için, ukalâ, burnu büyük, kibirli, sevgi ve dostluğa değer vermeyen bir insan olarak görüldüm ve gösterilmeye çalışıldım maalesef.

Peki neydi savunduklarım?

Dostluklar yalansız ve çıkarsız olsun.
Daha ilk yorumumuzda karşıdaki insan da bize yorum yazsın amacı güderek ’dostum’ diye hitap etmeyelim, yapmacık olduğu o kadar belli oluyor ki.
Kolay mı bir insana dostum demek?
Hele de karşınızda profili gizli, adı sanı belli olmayan, genelde anlamını dahî bilmediğiniz yabancı bir kullanıcı ismi varsa.
Ama gruplaşıp birbirine yorum ve yorum cevapları yazanlara bir bakın, şirin görünmek için kurulmuş yapmacık cümleler, dostum, can, bitanem, hocam, üstadım gibi hitap şekilleri.
Bunları ben kullanmıyor muyum ya da bana kullanan insanlar yok mu?
Evet var ( ki çok az insana dostum, ablam, kardeşim, hocam derim, bir kişiye de üstadım ) ama yıllardır tanıdığım ve bir kaç şiirini yorumsuz geçtiğimde küsmeyen, eleştirdiğimde düşman kesilmeyen insanlardır.
Ben de onlara aynı şekilde davranıyorum ki hâlâ dostuz.

Övgü, karşılıklı alışveriş için hak etmeyen şiirlere değil, hak eden emek verilmiş şiirlere yapılsın.

Sitemiz üyeleri, futbol takımları gibi grup ve taraftar kitlelerine bölünmesin, birlik ve berâberlik olsun.

Kimsenin kimseye ’böyle şiir olmaz, sen yazma kardeşim’ deme hakkı yok, iyi yazan okunur, yazmayan ya da iyi yazmak gibi bir gâyesi olmayan, sırf eğlence olsun diye yazanlar fazla okunmaz zaten.

İnsanlar hiciv diye birbirlerine küfür ya da hakâret etmesin.

Gerçekten şiire meraklı, öğrenmek ve aşama kaydetmek isteyenlere daha tecrübeli olanlar yardımcı olsun, hatalarını onları kırmadan ve çözüm de sunarak belirtsin.
Ve böyle bir haklı eleştiri alan insan bunun altında bir artniyet aramasın, karşı savunmaya geçip hakaret etmesin, yasaklı listesine almasın.

*Maalesef güzel dînimiz hayâtın her evresinde bir sömürü aracı olarak kullanılmaya başlandı.
Bunu şiire bâri bulaştırmayalım.
Elbette Allah ve Peygamber aşkını anlatan güzel şiirler yazalım, ama bu başlık altında gruplaşıp, olayı inananlar, inanmayanlar boyutuna taşımayalım.

İşte sırf bunları savunduğum için özellikle bahsettiğim gruplara mensup olan ve birkaç şiirime yorum yazan ama benden karşılık alamayan insanlar tarafından hicvedildim ve hiç alâkasız şiirlerin altında dedikodum yapıldı.

Biliyorum ’doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar’ diye bir laf var.
Ama ben kurulduğu günden beri, yâni tam altı yıldır aynı isimle buradayım.
Bunun nedeni, burayı ailem görmem, fikirlerimi savunurken kimseye hakâret etmemem ve sitemizin objektif bir şekilde yönetilmesidir.

Günün sözü düşüncelerimi o kadar güzel ifâde ediyordu ki biraz açarak paylaşmak istedim.

Herşey gerçek şiir ve dostluklar için.

Saygımla...