TÜM HAKLARI O’NDA SAKLIDIR!!!
Beni güneşin sıcaklığı değil de senin bakışlarının yakıcılığı ısıtır hep. Masmavi gökyüzünün nehre düşen aksidir gözlerin. Güneşin parlaklığına nazire yapar sarı saçların. Ensendeki ben mi, yoksa ben miyim ensendeki; kokunu içime ölesiye çeken. Sen durgunluğum, kıpırdanışım, tertemiz saf insanlığımsın. Yanımdaki yoldaş, ardımdaki anılarımsın, bu günüm ve yarınlarımsın . Eşim, dostum, ruh ikizim, ruhumsun.
Dudakların bal damlatır tane tane, ellerin ellerimi tutar; hayat tutar o zaman beni. Ben hayata sarılırım senin belinde, ellerinde. Sen olmasan diyemem asla, dilim varmaz bu söze. Asla düşünemem bunu bir andan daha kısa bile; kalbim, aklım hiç yol vermez buna sonsuzluk boyunca.
Yaşattığın aşk hikayesi değil, aşkın ta kendisidir. Duru, temiz, pak… Gülüşün can katar bahara, yaza. Şenlenir her yer pare pare, tomar tomar bereket, güzellik saçar. Üzülürsen ben ağlarım, kainat ağlar. Ah dersen bir kez bile, dağlar yerinden sökülür benim gözümle. Kalbim katlanır, dürülür; boğazlanır canım. Ölürüm nefes alarak. Kalem yazmaz, dil söylemez. Suskunluğa bürünür her şey. Martılar seslenmezler denize, suskunluğa göç eder göçmen kuşlar.
Sen üzülme diye nefesim nefesine, kalbim kalbine, canım canına kurban olmuş. Sen alınca beni benden kucak açar tüm sevgi tomurcukları, kalbimin ta içine kadar sarar beni. Sonra dudaklarıma, ellerime, kahve gözlerime yayılır; her zerreme ulaşır. Sararım seni, sımsıkı kucaklarım. Öyle ki birbirimize geçelim isterim, et kemikten daha öte…
Dudaklarım kupkuru olur. Sana hasret, susuz yaz gibi yakar beni. Öperim dudaklarını çağlayan, şelale, bir pınar olur suyuna kavuşmuş dudaklarım. Heyecan bende en heyecanlı halini alır seni görünce gözlerim, sesini duyunca kalbim. Uzaklara götürürsün beni, bu alemden dışarı. Aslında kalbine ruhuna götürürsün sevdiceğim. Hayat nefes almaktan çıkar sen olur, ben sen olurum ayna olurum ama göstermeyen; tamamıyla sen olan çünkü… Aynalar yanlış verir bizi bize. O yüzden göstermezim ben seni. Seni ben, beni sen bilirim. Kıskanırım zaten aynalardan seni.
Bunları anlatırken mesafelerden daha uzaksın artık bana. Yol değil aramızdaki, zaman değil… Gecenin karanlığında, duvarların içine hapsolmuş ben ve benim içime hapsolmuş bir kalple yine sana sesleniyorum… Dilim suskun artık bendeki kalp dili. Seni hala özlüyorum diyorum, özlüyorum…