ben çocukluğumdan ziyade süründüğüm zamanları da anımsarım zaman zaman..şehirde mecidiyede oturduğumuz sıralar kışları köye giderdik..mecidiyede bahçeli içinde bir çok ev bulunan bir yerde evlerin birinde kalırdık..sonraları konusu açıldığında caniplerin ev diye bahsederlerdi ordan..o evde iki oda olduğunu hatırlarım,evin dışında dönemeçli basamaklar vardı..ilk oy kullanımına o evde rastladım..sokaktaki askerlerle korkuturlardı bizi..birde saddam da gelir ha diye korkuttukları hatırımdadır..en başta bahsettiğim süründüğüm zamanlardan hatrıma gelen köydeyken halalarımdan raziye halamın eline her geçtiğimde benim yanaklarımı kızartarak ve ağzıma usulca tokatlar atarak sevmesiydiki beni ağlatmadan bırakmazdı..bazen ağladıkça havalara zıplatması ondan fellik fellik kaçmamı gerektirdiğinden unutmam mümkün olmadı..aslında dayak tarihçemde bu halamla başlamıştır..köyde bir öz iki üvey amcamlar kalıyordu..birde babaannem ki öz olan yaşar amcam ve asiye yengemle beraber kalıyordu..ailenin en büyüğü babaannem olduğundan köye her gittiğimizde onlarda kalırdık..o sıralar halalarımda köyde kalıyordu..şimdi ikisi yalovada raziye halamlarsa izmitte kalıyorlar..
yazı denemem isten gelir gelmez başlamıştı ama malum telefon muzırlık yapacak ya..bir daha ki sefere devamla..