Sevgili Nietzsche, edebiyat her zaman yeniden bir krizin içine düsebiliyor. Şimdilerde bazı yazarlar okuyucunun ihtiyacına göre yazma gereği duyuyor.

Nietzsche: Eğer bir yazar yeteneklerini okuyucu ile aynı düzeye getirmek icin reddediyorsa, ölümcül bir günah işliyordur. Bunun farkına varan yazarı hiçbir zaman affetmeyecektir, bu durum ise bana hiçbir zaman olmayacak gibi geliyor.

Bu eksik okuyucu yazar birlikteliği hangi sonuçları doğuracaktır?

Nietzsche: Kim yazmaya yeni başlamış içinde yazarlığın hırsıyla herşeyden birçok şey öğrenir. Gördüğü ve yaşadığı herşeyi yazarak bildirmesi gerektiğini sanır, artık onun için yazarlık ve okuyucu kitlesi önemlidir, onay istemektedir, sözde kendisi için değil.

Popüler, kolay anlaşılır edebiyat hala geçerliliğini koruyor, insanlar bu tür kitaplarda ne buluyor?


Nietzsche: Bazı yazarlar var olmayacak şeyi olur gibi gösteren ve ardından; ahlaktan ve yaratıcılıktan bahseden. Sanki her ikisi tek şey gibi! Keyif ile zevki karıştırırlar. Özgürlük deyince bilmeden ayakparmakları üzerinde dansetmeye başlarlar.

Uzak gelecekte İnce Edebiyat Kuramı olacak mıdır?

Nietzsche: Eğer okuyucuyu tanıyan hiçbir yazar onun için bir şey yapmazsa bu düşünce her okuyucuda kokuşmaya başlar. Gençliğe sunulanlar içinde -gelişmemiş zevk ve tat eşliğinde- kötü yazanlar olacaktır her zaman. Utanan yazar geleceğin yazarı olacaktır.

Ama şimdi çok genç yazar var, bu bir gerçek.


Nietzsche: Burada yaşlı, genç demeden önce bir barbarlık var buna bakalım. Aynada ki yansıma kime ait, gençliğe mi?
Bunları bilmek elbet bizleri yaralayacaktır ama karaktersiz ve biçemsizlik olmayacak. Anarşinin yolaçtığı kaos hala sürüyor, yaşamımızda olduğu gibi düşüncelerimizde de.

Son olarak ne önerirsiniz genç yazarlara?


Nietzsche: Yazarlığı yaşam tarzı olarak seçenlere; ucuz edebiyat, ucuz çılgınlıktır!


Not: Nietzsche’nin cevapları kendi kitaplarından derlenmiştir.