1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
871
Okunma
Güzel ve çok anlamlı bir dostluğumuz vardı insanlar bize imrenerek bakardı hersey o okadar güzeldi ki bizi görenler kardeş sanırlardı. Olur ya kardeşim gibydi o kadar bağlıydık ki birbirimize kimse dostuşuğumza dokunmasın isterdim.
Aslında olan biten göründüğü gibideğilmiş meğersesadece ben onu kendime yakın canım bilirmişim, oysa o hep iknci planda hata vasıfsız bir insan olarak biile görürmüş beni çok acı bir şekilde kullanmış.Arkadaşlığımı, dostluğumu en önemlisi kardeşliğimi kullanarak beni kandırmış yalanmış hersey.nedenini bile soramadım neden yaptın bunları bana diye çünkü yer beni o kadar çekmiş ki kendine dibine kadar geçtim. utandım kendimden bir daha da kimseye o kadar çok güvenemedim denedim ama olmadı insan bu ya bir daha baska bir insanı kardeşim diye kalbime alamadım olmadı sırf bu yüzden.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz