Esin tabaklara pilav koyarken bir yandan da düşüncelerini paylaşmağa devam ediyordu.

" Emekliliğe hazır olduğumu hissettim. Tam oğlumun doğum gününde dilekçemi vereceğim biliyor musunuz?"

Azmi ile Ayhan’ ın keyfine diyecek yoktu doğrusu...

"Anne desene çiftte kutlama yapacağız."

İkisine de sevgiyle, gülerek cevap verdi.

" Hem de nasılll."

Sıcacık bir yuvanın bacasından tüten sevgi dolu dumanıydı.Hiç mi sorunlar olmadı? Mümkün değil. Acılarıyla,sevinçleriyle en önemlisi karşılıklı sevgi saygıyla süren sımsıkı ,çözülmeyen aile bağları.

"Ama birşey daha var; ben emekliliği bir köşeye oturup dinlenme olarak görmüyorum.

Ayhan eşinin sözünü tasdiklerken yemeğinden bir çatal daha ağzına götürdü.

"Bence de sultanım.Bu yaşamda yeni başlangıç olarak düşünülmeli.Sosyal aktivitelere ve çok isteyip de yapamadıklarımız için zaman ayırabiliriz ."

Azmi heyecanla

" Ne güzel ...annem artık hep evde bizimle olacak yaşasıınnnnn!"

Vee...o yaz evde bir koşuşturmacadır sürdü; Esin ve Ayhan oğlanı üniversiteye hazırlık kursu için dershaneye yazdırmışlardı. Ağustos ayında dersler başlıyordu.( Velilerin en büyük sorunu çocuklarını iyi bir dershaneye yazdırmak ve bütçelerini zorluyan taksit tutarları... Herşeye katlanırlar; onlar yeterki okusunlar..)

Emeklilik dilekçesini verirken Esin hiç bu kadar heyecanlanacağını tahmin etmemişti. Hele altına imzasını atarken elleri titremişti. Koskoca yirmiüç sene ne çabuk geçmiş; hiç anlamamıştı.Sanki daha dün gibi işe girdiği günü hatırlarken gözleri dolmuştu.

Azmi sınav stresi içine girmişti." Ya kazanamazsa ? Anne ve babasının onun için harcadığı dünya kadar para boşa giderse...Ve kendi emeği.... Offf ! offff!"

( Tüm ailelerin bu sınav maratonunda çocuklarının başarısında, başarısızlığında onlara yaklaşımlarında çok dikkatlı olmaları gerekiyor .O kadar hassas konular ki...)

Esin arkadaşlarıyla sohbet ederken herkesin ayrı ayrı fikirlerini alıp içinden analiz etmekteydi.

Esra nın iki kızı da üniversite de okuyordu. Ona sorulduğunda düşüncelerini açıklarken tatlı tatlı gülümseyip o günleri anımsadı, durdu.

"Aslında pek kolay değil inanın .Onlar ders çalışırken hiç ses etmedik ve iş bile yapmadım.Önlerine meyvalarını ,sütlerini hep hazır ettim."

Gönül ise onu onaylarken

"Ben de öyle gerçekten. Oğlum çok şükür hukuk fakültesinde okuyor ;ama inanın şimdi bile sınavları olunca ... Tabi vizeleri ,finalleri ;o zaman komşuları ve yakınlarımı özür dileyerek eve davet edemiyorum doğrusu..."

Hepsi çaylarını içerken "Haklısın" diyerek başlarını salladılar.

Meral ise

" Bende imtihan duası var hepinize vereyim.Birde kesme şeker koyun yanına.Çünkü heyecandan kan şekerleri düşüyor; diğer şekerler kana çabuk karışmıyor ."

" Bak bunu düşünmemiştik...kesme şeker iyi fikir" diye cevap verdi Esin.

O akşam Ayhan la birlikte dertleşirken gündem yine Azmi ve onun üzülmeden ,yeterli şekilde çalışıp moralman sınavlara hazır olmasıydı...





EVET EĞİTİMCİ CAN DOSTLARIM SİZLERİN BU KONUDA DEĞERLİ DÜŞÜNCELERİNİZİ BEKLİYORUM...

EN İÇTEN SEVGİLER SAYGILAR.





NEŞE KIZILYAR



ÖYKÜM SİZLERLE DEVAM EDECEK ...