Her şey bir şeyler başarma ihtiyacı duymamla başladı.Sanki hayatım boyunca hiç iyi bir şey yapmamıştım.Halbuki ben yaşıyordum ,kendi isteğimle gelmediğim bu dünyada insanca yaşamaya çalışıyordum.Bir gün masadaldaki gibi içinde cin olan bir şişe bulmayı umarak geçirdim çocukluğumu hiç farkında olmadan.Evet hep bir şeyler ve birileri çıktı karşıma,bu istemeden çıktığım yolculukta.Ne zaman ki kendi yoluma gitmeye karar verdim,işte o zaman başladı çatışmalar.Ne olmuş yani yaşamı ve insanları sorguladıysam.Her şeye körü körüne inanmam mı gerekiyordu sanki.Bu benim hayatım deyip çıktım tartışmaların odağından.Anlatamamıştım hata yapmanın insanca yaşamanın gereği olduğunu.Olsun,zaten herkes bir şekilde hayatını sürdürüyorsa ne gerek var onların fikirlerini değiştirmeye deyip çekip gidenlerden mi olmalıydım?Ben çocukluğumda bile böyle çocukca bişey duymadım.