kastamonulu hasan altı yüz yıllık devletinin hışmını göze alarak akif lerin ariflerin önderliğinde yedi düvele karşı savaştı..sonra her şey güzel olacak diye hayaller kurdu..atası ölünce başına gelmedik kalmadı..öküzü hastalandı dini inancından dediler..suyu akmadı ürünü olmadı yolu olmadı dininden dediler..hakaret üstüne hakaretler o da onlara arkasını döndü...
sonra dini dinsizliğe perde eden din simsarlarının kucağına düştü...iliğine kadar soydular..
bu soyguna karşı çıkan sağlı sollu evlatlar yetiştirdi astılar..



kurtarıcı diye her defasında hırsız işbirlikçileri allayıp pulladılar yutturdular...
hasanın sisteme güveni kalmamış neye güveneceğini şaşırmışken öyle bir bela sardılar ki başına bu sefer kurtulması zor...ya hasan bu adam seni hergün bitiriyo diyorum --inadına o diyor...
ya hasan bak bu adama hocası neler diyor- o bunamış çekemiyor..
ya hasan bak akıl ve ilim sahipleri şunları söylüyo-- e kimin ardından gidecem...eskiler şöyleydi..
ya hasan atan bak şöyle diyo gençliğe hitabede- keşke savaş yapmasaydık antepte fransızca karsta rusca güneyde italyanca egede yunanca öğrenirdim..kültürlü olurdum..diyor..
ya hasan fravun köleleri günde iki öyün yemek yiyodu buda dokuz yüz lira eder bugün senin aldığın maaş altıyiüzotuz lira..fravunun gözünü seveyim...bana ne başkasından diyo..
medineye gittim ravzayı mutahhareye rica ettim rasule ey allahın habibi şu hasana akıl ver diye ...zulme rıza zulumdür dedi komşusu açken tok gezen bizden değil dedi...bunlar boş laf dedi zaten bu yüzden geri ve fakir kaldık dedi...

yüce allaha yalvardım seslen diye seslendi hasan diye o nun dilinden falanca hocadan başkası anlamaz dedi....hep o nu dinledi..hasan ölümden daha büyük bir felaketle kahrolmuştu..okumuyordu...kulağından sokulan esaret halkası gözünden çıkmıştı..medya denilen esaret ipiyle bağlanmıştı..allahım sen samed olmak isteyen kullarına güç ver çünki yalnız sen samedsin..