Ağustos/2011

Ben de artık bir günlük tutmaya karar verdim. "Mee! Mee!"

Ben, kömür gözlü, buğulu bakışlı, beyaz kıpkıvırcık yünlü, çok sevimli bir kuzu’yum. Anam beni, " Pıtırcık" diye çağırır. Neşeli, oldukça sevecen, kıpır kıpır yerinde duramayan bir kuzuyum.

Diyeceksiniz ki " A! Şaşkın! Sen bir koyunsun, yazı yazmasını nereden bileceksin?" Bu bir hikaye. Hikayelerde koyunlar da, tıpkı insanlar gibi...düşünürler... yazarlar ve duyguları vardır. Her ne kadar siz, biz koyunları, küçük görseniz de, hatta "koyun gibi olma" diye kendi cinsinize bizimle hakaret etseniz de, biz de etten kemikten bir canlıyız...tıpkı sizin gibi.

Sevgili Günlük...
Bugün de her sabah olduğu gibi, Samistal yaylasına otlamaya çıktık. Güneşli bir gün, bu yayla, Çamlıhemşin, Hemşin, Tecina Köyü, Podullu Köyü, Makrevis Köyü’nün ortak yaylasıdır. Bütün koyunlar, keçiler burada buluşuruz.Biz hayvanlar da insanların bazıları gibi bu muhteşem güzellikleri seviyoruz. Kaçkar Dağlarını, bir tül gibi örten bulutların arasından sızan, güneşin ışk hüzmesi, bazı insanlara şiir yazdırıyormuş... bizim için ise bu yeşillikler arasında oynaşarak otlamak en büyük mutluluk. Pınarlardan akan suların kenarlarında yetişen yaprakların üzeri, sabahları çiğden görünmez. Biz koyunlar asla tabiatın dengesini bozmayız.Ama yaşlı bilge koç Karaburun, geçen gün bize, bazı ınsanların çok acımasız olduklarını ve bütün bu güzellikleri kocaman demir araçlarla yerle bir ettiklerine şahid olduğunu anlattı. Hepimiz heyecanlandık. Her kafadan bir "Meee..!" sesi çıktı.

Ben sürüde anamın arkasından giderim. Bizde dişi koyunlar, en yaşlı ve en tecrübeli koyunun önderliğinde toplanıp dolaşır. İnsanlar da muhakkak bir liderin etrafında toplanırmış. Bizdeki gibi liderleri her zaman en tecrübeli olmazmış, bazen çok güzel konuşan, bazen onları en güzel yalanlarla aldatan, bazen de korkutan birini kendileri lider seçerlermiş. Sonra da "Ah..! Bizim lider çok kötü çıktı, ne olacak bizim halimiz?" diye dövünürlermiş. Şu insanoğlunu anlamak hiç kolay değil. Neyse sevgili günlük, o da insanların sorunu.

Hayvanın sevdiğiyle beraber otlaması kadar güzel bir şey yok.

Benim bir de sevdiğim maç’ım var.O da benimle aynı yaşlarda. Siz de biliyorsunuz ki, bizim dilimizde erkek kuzunun adı "maç". Bir kaç seneye kadar çiftleşeceğiz. Bizde sevgi çok önemli. Sevmeden çiftleşilmez. Benim anam da, sevdiğine varmış. O yüzden benim de bir sevdiğimin olması onu çok mutlu ediyor. Anam, insanlar sevmeden, bazen sırf para için, bazen de ailelerinin zoruyla genç insanların evlendirildiklerini anlattı, inanamadım . İnsanlara akıllı derlerdi hani. Bu hayatta anlamadığım daha çok şey var. Ama öğrenmek istemiyorum, beni ürkütüyor.

Akşam bizim Karabaş ve Çoban Ali, hepimizi ağıllarımıza bırakırlar, hayatımız sade ve mutlu geçer.


Devam edecek..