Konuşuyoruz...
Durmadan, bazen düşünmeden konuşuyoruz.
Harfleri bir araya getirip cümle kurmaktan ibaret saydığımz “konuşmalar” yapıyor, cerbeze ve laf kalabalığından ibaret gereksiz ses kirliliklerine konuşmak diyoruz.
Bazen yersiz bir tartışma, bazen egolarımızın tatmini amaçlı kalitesiz ifadelerin yeraldığı argo tabirlerin esiri yaparak kelimelerimizi...konuşuyoruz işte...
Konuşmak değince aklımıza ilk gelen uzvumuz dil olsa bile aslında en son konuşandır o.
Mimiklerimiz konuşur, gözlerimiz konuşur, ellerimiz konuşur, kalbimiz , aklımız vicdanımız, ruhumuz ve nefsimiz bu konuşmalara eşlik eder, herbiri birer dil olur, bir insan belki bin dil i ile hep bir ağızdan...çoğuz kez de boşuna ve boşluğa..konuşur.

Bir eleştiride nefsimiz bir avukat kesilir ve kendini önce iç alemimizde konuşarak savunmaya başlar da ondan daha masumu yaok sanarsınız!
Bir çıkmaz sokağa girdiğinde aklımız, hemen kendince hesaplar yapar ve mantığımıza bazen de kalbimize olur “akıl hocası” gördüğü kadar konuşur, konuştuğu kadar ukalaca hükmeder.
Kalp ve vicdanımız hep en doğruyu en iyi seçeneği bulma eğiliminde araştırma ve konuşmalar yapar fısıldarlar bazen kendilerine ilham edileni; nefse akıl ve mantığa...
Dış dünyamıza gelince: Mimiklerimiz kendini hazırlar az sonra dilimizden çıkacak cümleleri destekleyecek nitelikte hareketler sergilemek üzere..
Gözlerimiz...bazen mimiklerimize ve lisanımıza ters düşer de kalp ve vicdan doğrularını ifade ederek konuşur...

Sadece bir insanın kendine mahsus binlerce dilleri ile bu kadar konuşuyor olması ve bunu sürekli ama sürekli yapması sözkonusu iken susması, suküt makamında sadece dinlemesi zordur elbet... Zordur bu kadar konuşan dili bir anda susturmak, dinlemeye oturtmak...

Ama bu dillerin tamamını duyan yaratıcı, konuşmak için dilleri sadece insanlara vermemiştir. Kainat nihayetsiz diller ile konuşur insanın yersiz kalabalığına ve geçici hesaplar için yaptığı laf karmaşasına karşılık.

Alemdeki her bir varlık kendi lisanı ile ve mükemmel bir ritim dahilinde konuşur. Alemin Sahibi olan Zat kainatın sayısız dilleri ile dinleyebilen şuur sahipleri ile konuşur.

Bu öyle bir konuşmadır ki..konuşurken kainat dillerini öyle bir kullanır ki duyabilmenin tek yolu insanın yukarıda ifade ettiğimiz tüm dillerini susturmasıdır.

Dinlemek için susmak gerek .. susturmak gerek içimizdeki ve dışımızdaki tüm dillerimizi...O Mükemmel ilahi hitabeti duyduğumuz kadar insan olduğumuzu anlayacağız ve insaniyetin sonsuzluğuna açılan özgürlüklerin sesini, kendi kendimizi esir ettiğimiz dillerimizi susturduğumuz zaman duyabileceğiz.

Şimdi biraz susmaya ne dersiniz? Fatih Özbey