Büyümek istemiyorum ben nedense, ama hala büyüyorum. Gururum bendende hızlı büyüyor.
Oysa ben küçücük bir çocuk kalmak istiyorum. Say ki çocukluğumu yaşayamadım say ki birçok nedenden dolayı çocuk kalmak istiyorum. Ama istiyorum işte çocuk kalmayı. Apartmanlar arasında büyümedim ben. Dar sokaklar dar caddeler betondan ağaçlar arasında koşmadım ben. Hele o gürültü canavarlarını hiç görmemiştim çocukluğumda yakından. Ben tama ortasından bir dere akan etrafında yemyeşil sahici ağaçların olduğu mis kokulu bir köyde büyüdüm. Öyle şimdiki çocukların oyuncakları gibi oyuncaklarımda olmadı benim. Ama benim hep bir atım oldu. Deh deyince dereleri geçen dağları aşan yemyeşil kırlarda beni gezdiren… Yorulmak bilmezdi benim atım. Dur dedim mi durur deh dedim mi yürürdü.
Hele benim bir arkadaşlarım vardı ki sormayın. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Bir elimiz de yufka ekmek içerisinde acı çökelek bir elimizde bahçe salatalığı… Sahi siz hiç yufka ekmek arası çökelek ve köy bahçesi salatalığı yediniz mi hiç. Ya Ali dayının bahçesinden ödünç aldığımız kıpkırmızı domatesten yediniz mi? Ahmet’le Mehmet’le Ali ile Hasan ile hiç oyunlar oynadınız mı hiç. Hırsız polis oyunu. Hiç gerçek dostluğu yaşadınızmı hiç. Peki, siz bunları yaşasaydınız sizde, hala çocuk kalmak istemez miydiniz . ?