O değil de;

Annemle konuştum, ’yarın geliyosun dimi? aşure yapıcam, doyasıya yersin’ dedi. Zaten gidecektim de bide aşure olunca bide annem yapınca...

O değil de;

Bugün niyeyse günlerden Cuma zannediyordum. Sabah evden çıktım, etrafta garip bir sessizlik hakim. Kendi kendime, ’nerde bu devlet nerde bu millet!’ diye söylenerek minibüse bindim.

Yol boyunca Ankara’lı bilmem kimi dinledim. Yolcular, ’hadi eller havaya, hobaaa’ diyerek oynamaya başlasalardı hiç şaşırmazdım.

Arada bir amca konuşuyor,

- içtiğiniz o sigaradaki bilmem ne maddesini bilmem ne ülkesinde tuvalet temizleyici olarak kullanıyorlar. Hala o sigarayı içmeye devam ediyorsanız kendinizden nefret etmelisiniz’

O değil de;

Sunucu kız olanca gevşekliğiyle hepimize ’günaydınlarrr’ diledi. Ayan yerine kadar olanını aldım, üstü kalsın dedim.

O değil de;

’heryerde sen herşeyde sen/bilmem ki nasıl söylesem’

O değil de;

İyi bayramlar.