Bundan otuz yıl önceydi emanet keçiyi kurda verdiğimizde.
Dağlarda kendimize ait hayvanları otlatırken birgün amcamın hanımı yani yengem geldi dediki hüseyin benim çocuklar bugün çok hasta bizim şu üç beş keçiyide bugün sen götür dedi ve bende kabül ettim. ve o gün ben bakacağım hayvanlara yani dağda bizlerle üç beş arkadaş birlikte gideriz dağlara. O günde arkadaşlarla dağda hergün yapmış olduğumuz eğlencelere devam ettik. Yani iskanbil kağıdı oynuyoruz. Arkadaşlar arasında herkes sırasıyla uzaklaşan hayvanları fazla uzaklaşmadan konturol ediyoruz. Ne hikmetse sıra bana geldi. Ben kalktım ki yerimde bir baktım hayvanlar bana doğru koşuyor. Dedim kendi kendime. Bizim keçiyi kurt yemesin. Çünkü keçiler çok şeytandır. Hep önde giderler.
Her gördüğü dallarI ve çiçekleri yerler. bir koştumki amcam gilin alaca bulaca lı keçiyi kurt boğazında yakalamış ve boğmuş. Ben bağırmaya başladım. Ama kurt kaçtı yakalasam bende kurdu boğazında sıkıp boğacam öyle sinirlendimki. Nede olsa emanet keçi. Amcam olmayla düşündüm kendi kendime. Şimdi git anlat derdini. Neyse o sırada arkadaşlardan biri. Dediki bak hüseyin kurdun boğduğu hayvan etini insanlar yermiş. Gelin bizde bu keçiyi dağda pişirip iyelim. Olan oldu. Sen gider yengene dersin yenge keçiyi kurt yedi. Bizde yarın gelirken yağ tuz tencere ızgara çatal bıçak getirir burada yeriz. Bizde kabul ettik. İçimize soktu birkere bu şeytanlığı. Bende gittim akşam yengeme dedim ki yenge sizin alaca keçiyi kurt yedi. Üzülme oğlum senin canın sağ olsun. Ne olur sana bir şey olmasın. Bende sevindim. Helal olsun yengeme bak bişe demedi. Ertesi günü oldu biz pilanı yaptığımız için sadece haberi olan kişilerle buluşacağız aynı yerde. Aralarında biri o gün gelmedi. İçinde şeytanlık varmış bizi gidip yengeme şikayet edecekmiş. Gidiyor yengeme diyorki hüseyin ve arkadaşları sizin keçiyi dağda kestiler ve bugün pişirip iyeceklermiş. Haberin olsun senin. Ve biz o gün öğlen hemen pişirmeye başladık. Tam hazır olacaktıki bir baktımki yengem ve çocukları bize doğru geliyorlar. Ben hemen arkadaşlara bağırdım. Arkadaşlar bunları hemen yok edelim. Biz etleri yok edene kadar bizi yakaladılar. Ne yaptıysam inandıramadım o gün yengemi. Arada yıllar geçmesine rahmen bir türlü aklımda çıkmadı. Emanet keçiyi kurtmu yedi yoksa bizmi ne kurt iye bildi nede biz olan alacalı keçiye oldu her yılda iki oğlak doğuruyordu........
Böyle bir anımı unutamadığım için. Siz değerli dostlarla paylaşmak istedim. Selam ve saygılarımla....
Hüseyin YANMAZ...
03/12/2011