Aklıma geldi birden bire.
Bundan yıllar önceydi sigaranın yürek yakışı.
Bir zamanları dağda hayvan otlatırken.
Öyle çok sigara içmişim,ki hiç farkına varmadan farkına vardığımda paket boşalmıştı.Canımda öyle çok çektiki bir anda sigarayı.
Eve gitmeye,de zaman oldukça çok. Etrafıma bakıp duruyorum birileri gelip geçsede sigara istesek.Bekle Allah bekle ne gelen var nede giden. Tam ümidi kesmişken bir baktım,ki birileri geliyor yukarı doğru. Öyle çok seviniyorum,ki sigara içeceğim diye. Gelen adam yaklaştıkça heycan basıyor beni birde baktım,ki köyümüzün ileri gelen adamlardan biri bayada yaşlı bir amca. Bizde,de saygı olduğu için sigarayı içmek değil istemek her adamın harcı değil.Yanıma geldi oturdu selamın Aleyküm yeğen bizde dedik Aleyküm selam dayı hoş geldin sefalar getirdin nasılsın dedi yeğen içim yanıyor içim dayı dedim hayırdır dedi yeğen niye ne oldu,ki ya dayı hiç sorma alev alev yanıyor yüreğim halla halla dedi anlamadım yoksa aşık,mı oldun yeğen sevda yürek de yakar bu karşı,ki dağları,da yok dayı dedim benimki başka yanıyor dedi o zaman senin sigaran bitmiş ondandır yeğen yok yok dedim ben anladım yeğen dedi ve kalktı kalkarken,de elini cebine koydu cebindeki bir paket sigarayı oraya bıraktı ve gitti.ona belli etmedim ama sevinçte neredeyse ağlayacaktım.
dayı uzaklaştıkça ben siğaraya sarıldım ve bir tana çıkartıp yaktım. Öylece yüreğimin sigarada yandığını hissetmiştim odur budur her köye gittiğimde ben o dayıya bir paket sigara götürür veririm arada yirmi beş yılda geçse hiç unutmam oda unutmaz her gördüğünde der bana yandım dayı yandım içim yanıyor bende utanırım ama şimdi iki yıldır sigaradan uzağım şimdi derim kendi kendime ben bu sigarayı niye içtim yıllarca...
Saygılarımla böyle bir anımı paylaşmak istedim.
Hüseyin Yanmaz
02/12/2011