Gözlerimi kapattım seni düşünüyorum şuan.
Karanlıkta kaybolmuş gibiydim önceden.
Sonra seninle tanıştım ve ışığı gördüm.
Zaman sandığımdan o kadar hızlı geçiyor ki;
Sen yanımdayken dakikalar saniye gibi hızlı geçiyor sanki.
Sen sanki bir gençlik pınarısın sen varken kendimi daha canlı
hissediyorum.Hayata daha çok tutunduğumu ve seni kaybetme korkusuyla
basit ve sıkıcı hayatımın hareketlendiğini şimdilerde daha net hissediyorum.

İstanbul’u bile sever oldum senin sayende.Bu soğuk kasım ayında
senin hayalinle ısınırken hava bana inat daha da sertleşmeye başlıyordu.
Bırak istanbulda kış mevsimi başlasın bende sen mevsimiyle tanıştım.
O yokken çok üşüyorum istanbul.
Bu kadar soğuk olma sarılacak kimsem yok demiştim sana.

Ben çok karamsarım , fazlasıyla özlüyorum seni.
Benim bu kadar aşık oacağımı nerden bilebilirdim.
Söylesene ben;neden böylesin ben.
Ruhumun kayıp olan diğer eşini arıyorum .
sen onu bir yerlerde gördün mü?

Korkarım ki delirmeye başladım .
Senle başladım sonra istanbul ile devam edip kendimle konuşmaya çalıştım.
Sanırım seni kaybetmek üzereyim,sanırım istanbulda kayboldum,
sSanırım çoktan benliğimi kaybettim bile.

Seni tanıdıktan sonra çok değiştim melek.
Seni tanıdıktan sonra eski ben olamıyorum.
Eskiden de böyleydim ama eskiden eskiler vardı.
Şimdi yalnızca sen varsın ve yalnızlığım da tabi.
Kayıp giden bir yıldız gibi,çok geç bulup erken kaybettiğim ışığım gibi,
kendimi de kaybettim.Eğer bulursan al beni yanına. deki;
AŞK BENİ BULDU...