BODUR EŞEK

Bir şeyi beğenmediğim zaman annem bana hep derdi ki, “bodur eşşek yemini geç alır” bende ona sürekli “ama anne benim boyum 1.70 bodur değilim ki..” derdim. Ergenliğe adım attığım o yıllarımda annemle bir türlü anlaşamazdım:))
Aradan yıllar geçti ve ben büyüdüm: Annemin o sözlerinin anlamını kavradım. Hayata “merhaba” dediğim zaman,”Sırat köprüsünden geçer” gibi “gurur ve onur” arasındaki ince çizgiden daha dikkatli gidip /gelmeyi öğrendim.
Ve annemin sıklıkla yinelediği başka bir sözü anımsadım:
“YALNIZ KENDİNİ DÜŞÜNEN ADAM, YUMURTASINI PİŞİRMEK İÇİN KOMŞUSUNUN EVİNİ YAKAR.”
Annem ne çok haklıymış!..

Emine PİŞİREN
12.06.2009/Olay Gazetesi

SOYADIM…

Soyadımla ilgili anılarım çoktur. Kah bir bankada, kah bir alışveriş merkezinde sıklıkla şu soru sorulmuştur: “Güzel pişirir misin bari?”
O anda ilk tepkimle sakin olmayı denerim:
“Tabi ki pişiririm” diye yanıt veririm.
Belki susacağımı sanan ukala kişiyi bu kez de merak duygusu sarar. Bakışlarında alay gizlidir ve ikiler sorusunu:
“En çok neyi pişirirsin peki? “
Gayet ciddi bir yüz ifadesiyle yanıtlarım onu:
“insanları.”
O an “donar” bakışlarımız, susku nöbeti devralır ve soruların da ardı kesilir.
Sözle dövüş sanatı bu olsa gerek.

Emine PİŞİREN
25.11.2011