Bir sonbahar daha gitti, hangi göçmen kuşların kanadında nerelere, hangi yaralarla kimbilir.
Hırçın, fırtınalı, hüzün dolu ama kişilikli sonbahar...
Cama başımı yaslayıp dışarıya baktığında görürdüm hep, sonbahar fırtınaları irili ufaklı kuşları ürkütürdü, kaçırırdı hatta bazılarını...
İçimizde yarattığı fırtınalar ya, ya onlara ne demeli. O fırtınalardan kalbimin çatıları uçacak gibi olsa da pe...ncerlerimi kapalı tutmaya çalışırım hep sevdiklerimi koruyabilmek için, ama koruyamadığım zamanlar olmuştur, kimileri iz bırakarak uçup gitmiştir.. öyle zamanlarda pis sakallı ihtiyar gibi görünmüştür sonbahar bana.
Sonbahar özelliklerini teninde, ruhunda hissetmeyen var mı ki? Hepimiz sonbahar yaprağı gibi olmadık mı? Bazen filizlenmek için İlkbahar’ı beklemedik mi? Sonbaharın yaprağı gibi renklerimiz solarken dudaklarımız ağlamaklı titremedi mi? sonbaharlarda...

Baktığım ve düşündüğüm gözlerde sonbaharı görmek hep ürkütür beni, yine de hepimizin gözlerinde sonbahar parlasın ama bahara dönüşerek...

Oktay...