kim olduğunun anlamı yok; ne gördüğüne bak...

bir insanın kafası ve kalbi aynı programa bağlı değilse, ya kalp ya da kafa zamanla vitesten atar.

kalbi merhameti kafası zulmü öngören birinin fiili hem kendini hem civarını sıkıntıya sokacaktır.

vermeyi seven biri, verdiğinin tanrısı neden olur diye sorulursa; bundandır...

kalbinde semavî iman olanın kafasında beşerî felsefe varsa bu da onu zora sokacaktır.

kafa ve kalp uyumu önemli...

referans noktalarının uyumu önemli...

ağız tadı önemli...

mutsuzluk bulaşıcıdır ve kanserden daha tehlikelidir.

zayıf/güçlü, değerli/değersiz kainatta yoktur. bu kavramlar dimağlarımızın uydurması... var vardır; yok da yok... değerler değişmez, yargılar ise değişir...

değer yargıları insana mahsustur, değişir, orada şöyle burada böyledir. değerler değişmez, sapmaz, oynamaz, her zaman ve yerde hep aynılardır... değer ve değer yargısı arasındaki farka örnek: yer üstündekini çeker; bu değerdir. insan ise göğe doğru zıplar, bu değer yargısıdır...

töre, din, ideoloji, şeref, namus v.s için ölümler, ölümler...

bin biriktirenlerin coğrafyasında bire bile sahip olamayanlar...

çelimsiz, sağlıksız ilişkiler... politikalar, ritüeller...

değer yargıları yok demiyorum, neye yol açıyorlar, onu ifade ediyorum...

değer ve değer yargıları farklılığı konusunu irdelemek tehlikeli bir patikada yürümek gibidir yaşadığımız kültürde.

devam etmeyeceğim...