Oysa ne güzel başlamıştık
Sanki saklı vakitlerin ilzamından nükseden heyecandık
Kimi zaman suskun, kimi zaman kaygıyla yaşadık
Ve fakat hiç bu kadar gam içinde nacar kalmamıştık
Kelimeler kifayet etmez oldu, kuytu köşe çareler mi sundu


Lehçe aynı, izan niye farklı
Sanki zamanın lahzaları esrar için kalbi kararttı
Muhabbet ve sevgi nereye saklandı, kaygılar çok arttı
Arzular sınır tanımaz olup, muvazenemi daralttı
Sessiz ce sakin mekanlar içimde dinmez heyacan yarattı


Ne söylersem tersliyorsun
İma edip ezanın kadrine acımasız teslim ediyorsun
Neden kadir kıymet bilmeye tevessül etmiyorsun
Ruhuma keder zerkedip inletiyor ve perişan ediyorsun
Nasıl bir hesabın vadesinde huzur bekliyorsun


Ferda oldum, ne buldum
Düşler içinde irkilir oldum, hülyadan korktum
Umut etmeye dahi mecal bulmanın çaresinde soldum
Yoksa esirin mi oldum, sabır içinde sukut edip ar oldum
Anlaman için sessiz ve şevksiz ellerimi açtım


Canımı versem iflah olmazsın
Bir an olsun bilmem ki zandan kurtulur musun
Yılgın ve solgun bıraktığın vebalin faydasına mı kanarsın
Yoksa mahkum ettiğin nefesin figanında mı yanarsın
Nasıl bir cansın,izan ve irfandan hala çok uzaksın


Başımı alıp gitmek istiyorum
Neyim varsa emanet, yeter ki senin olsun diliyorum
Sesi en ulvi hesabın haline havale ediyor ve çekliyorum
Ne kadar ihmalim varsa bedeline elhak razıyım istiyorum
Yeter ki hür olayım, zandan kurtulayım diyorum


Ne yazdımsa açık seçik oku
Bir ömür sancılar içinde inlettin yoktu sende bir korku
Edebin ve vecdin kitabı kalbinde nasıl yok oldu
Taklit üzre fetva vermen mi o halini kurtaracak sual kurudu
Mizanı içinde yaşatmayan gönül ne vakit hakkıyla kul oldu


Ne zaman yalnız kalsam
Bir kabrin başında hıçkırıklarımı saklayım hayıflansan
Sen varsın aklımda, davacı olan ruhumun suskun nazarında
Evlad-ü iyalim şahittir nasıl olsa, şevki harap eden olunca
Korkular yar değildir, zan kalbin için asla şifa değildir
Aşk, ruhun halinde ki eşsiz bir sevgidir
Feda olduğun müddetçe firkattir




Mustafa CİLASUN