Değerli kardeşim eskiye özlemi,gelenek ve göreneklere duyulan,eski hasletlerimizi anımsatan bu güzel yürek sesini canı gönülden kutlarım..
Bu yazı ile birlikte yine debreşti yaralarım başladı gözelerden sızmaya elemeler.Perşembe günü bir vesile ile iki kişinin konuşmasına tanık olduk istemeden.Bankada kredi almak için işlemlerini bitmesini bekliyorduk hanımla.Bir bayan geldi belki yaşı 60..65 civarı baktım nefes almakta zorlanıyor,bende rahatsız olmama rağmen kalkıp yerimi ona verdim bayan olduğu için nezaketen...bizim işlemlerin bitmesini beklerken memur ona sordu buyurun efendim,bayan evladım kredi alacaktım fakat beyim kaptan olduğu için dış ülkede,geçen senede sizden kredi aldık,o vesile ile vekaletide sizde olması lazım acaba o vekaletle tekrar kredii alabilirmiyim onu sormaya geldim dedi.Memur,efendim dedi,eşininzin maaaşı ne kadar acaba.?Bayan,emekli maaşı 5.000.00 Tl..Kaptanlık maaşıyla birlikte 10.000.00 biryerdende bir miktar maaşı var,ama onu demiyor.memur elbette alabilirsiniz dedi.Sohbet devam ediyor.Tabiki bizi ilgilendirmeyen bir konu.Ben kulak misafiri olmaya devam ediyorum,hanımda benim gözüme şaşkın şaşkın bakıyor,sanki bak eller ne kadar maaaş alıyorda sen beni 850 tl.ye talim ettiriyorsun dercesine.Sohbet koyu bende dinliyorum ama alınmadım desem inanın yalan söylerim.Hanım araya girdi ne yapacaktınız krediyle diye,dediki falan yerden ev aldık krediyle.Bahsi geçen yer değirmenderenin en nadide yeri.Yani en pahalı evler..Hanımla başladı sohbete yavrum yavrum dedi,ne olacak bu memleketin hali bu parayala geçinemiyoruz olmaz mı.İşte beyinimden vuruldum sanki o an.Yerimi verdiğime pişman oldum ama birşeyde diyemedim.
Bayan sonra kalktı gitti.Biz başladık memurla kadının arkasından,ağzımdan çıkan küfürün bini bir para,şırfıntı 10.000.00 tl.üstünde para alıyor,geçinemiyor,Sorarım size bu ülkede acaba kaç kişi on lira para kazanoıyor.Ve o akşam nette sohbete daldık bir dostum ayağını burkmuş,merdivenden inerken,evinde tüp bitmiş,yemeği dışarda ateş yakıp pişirmek için giderken.Dedim ki soğan kaynatta sıcak soğan sar ayağına.Evde dedi soğan kalmamış.Şimdi ben kime isyan edeyim.?
Bir tarafta kuru soğana muhtaç insanlar varken bir tarafta 10.000.00 lirayla geçinemeyen şerefsizlere ben ne demeyim allah aşkına.İşte şükür olmayınca,komşusu açken kendi 10.000.00 tl yi beğenmeyen kitapsıza ne demem gerekir.?
İşte sizin bu şiiriniz bana bu olayla bağlantı kurmamı sağladı.Aslında bu yazıyı daha genişleteceğim değerli şairem.
Yürekli ve duyarlı kalemini kutlarım.
Şükür etmez,Tok açın halinden bilmezse sonuç bu olacaktır...
Şimdi bu yazıyı aslında bir şiire yorum olarak yazdım.Ama bu yazı uzuncca bir yazı olacak.Fen teknoloji,saydık eski güzelliklerimizide içine koyduk.İşte önce zengin yani gelir düzeyi iyi olan,ordu dedi ordumuzu elbette seviyoruz,seviyouzda,içindeki asalaklar varya,subayı astbsubayı dahil...doymuyor doymuyor ben şimdi bu adamlara nasıl saygı göstereyim.O zaman adam gibi adam olacaklar.terbiyesizlik,yolsuzlukiaşağılık önce onlardan başlıyor.Örneğini verdim bir subay hanımı idi bu şahıs şahsen tanıyorum.
Evet hepimiz önce insanı seveceğiz yaradandan ötürü,zengin fakiri kollayacak,devlet vatandaşını koruyacak,güçlü zayıfı gözetecek,sen fakirsin ben zengin,sen çirkinsin ben güzel,ben uzunum sen kısa,been inananım sen gayri müslim,ben ataistim,sen gericisin demeyecek.işte o zaman insanlığın geleceği güzel ve güzel günler bekleyecektir bizşeri..