Durup dururken “Dur ben bir âşık olayım” demekle olunmuyor şüphesiz gerçekte ama ben oluyorum…

Hani derler ya aşksız meşk olmaz diye… E ben de meşksiz olamıyorum, ne alaka demeyiniz düpedüz alakalı, çünkü ben hâlâ oldum diyemiyorum, tamam, bu iş bu kadar diyemiyorum, yazmanın henüz meşk kısmındayım.

Yaşayamıyorum, deliriyor, çıldırıyor, boğuluyor, nefes alamıyorum meşksiz. E madem meşk için de aşk gerek, aynen başta dediğimi yapıyorum, bir koşu gidip hemen âşık oluveriyorum, alıyorum kalemi elime, eh ondan sonra da beni tutabilene aşk olsun…

Son noktayı koyuyorum, yazı da bitiyor, aşk da. Ta ki tekrar bir koşu âşık olup gelene dek…

Aslında pek o kadar uzaklara, uzun uzadıya koşturduğum da yok, biri henüz bitmeden, diğerleri zaten tepemde bekliyorlar büyük sabırsızlıkla, yani aşk her an hazır olda, her an tetikte, sadece bir işaret bekliyor benden, birinden birine karar verene kadar.

Ne kavgalar ediyorlar o bekleyiş sırasında önce ben diye ve de ben de bazen ondan ona koşmanın ve seçkide zorluğun, hele hele zamanın çok ama çok az oluşunun, yetmeyişinin telaşıyla bazen birbirine karıştırıyorum bir ikisini.

Denemeyin sakın, yapamazsınız, beceremezsiniz, o bir koşu gidip âşık olmak her baba yiğidin harcı değil öyle!.. Sonra da, onca aşkı alev, acılar, kahırlar, hazlar, mutlanışlar sarmalında yaşayıp yaşayıp da, bıçakla keserce bitirivermek hele hiç kolay değil, o nedenle hiç heveslenmeyin.

Önce ufkunuz çok geniş ve derin olacak, onunla birlikte de hayal gücünüz… O dünyaya daldığınızda sanallığını hissetmeyecek kadar kaptıracaksınız kendinizi, gerçeğinden gerçek yaşacaksınız, gerçeğinden çok acı çekecek, gerçeğinden acı yaralanacak ya da mutlanacak ve de gerçeğinden çok ağlayacaksınız bitiminde ki yaşayabile, yazabilesiniz!

İşte hep soruyorsunuz ya kim o diye. Hani sayfalar dolusu mektuplar, mensureler yazdığım, şiirimsiler döktürdüğüm, yana yakıla ağıtlar düzdüğüm işte bu. Yani sanal, sanı, var sayım, var sanım, siz adı olmaya hangisini uygun görürseniz o ama özetle hayal. Kendi yarattığım var sanım adama aşık olmak ve onu yaşamak dolu dolu ve de gerçeğinden gerçek…

İşte bu, bir koşu gidip aşık oluvermek!..

Hem çok kolay, hem çok zor

Ama yine de, her şeye rağmen güzel, hem de çok güzel…

Esen kalınız efendim…

Siz bu satırları okurken ben bir koşu gidip âşık olacağım tekrar satırlarda yaşamak üzere.

p.r.alkan