Dudak çatlatan korkunç ayazla günün ilk ışıklarını selamlarken Kardeşler Tepesi’nde, gölgesinde kalmış göğümün altın çocuklarıyla kahvaltı sundu bana kaderim.Şişmiş gözlerle günaydınlaşmalar... Arada "vizede sizin hoca ne sormuştu?"yla sınav telaşları... Ve toplumla muhabbetimin arttıgını hissedip noranlar beynimde tepişince gene hatırladım sevgliyi.Belki aynı kantinde aynı tadı yudumlayacak,Sewgi Abla’nın sevdiği şarkılara gene beraber kulak verecektik.Biliyorum hiç aklında yoktum,belki varlığımdan bihaber muhabbet ediyor arkadaşlarıyla.Belki görmüyor benliğimdeki beni.Kendime acımalarımla egolarımın savaşında onunla hiç gözgöze gelemedim.
Monotan kalp sızımla her zamanki yolumdan fakülteye odaklandım.Tenimde Sivas’ın çoğu zaman dayanılmaz gelen soğuğu öpüyordu derin derin.Kafa selamlarıyla anlaşan telaşlı gençlerle uzun uzun yürüdüm.Kalabalıkta yalnız kalabilmeyi sanırım böyle öğrenmiştim.Bir an birşeylerin eksik olduğunu farkedip elimi cebime götürdüm,kutusu ezilmiş bir paket sigaradan bir tane cıkarıp sigaramı yaktım.Ciğerim günün ilk dumanıyla sarılırken acı acı nefret duydu bana.Umursamadım her zamanki gibi keyifle duman doldurdum göğüme.Dışarda olmasam çember de hohlardım dudak kenarımla azıcık gülüp.
Yoldan kaldıma geçmiş oradan da yeşil alandaki patika yolundan fakülteye ilerliyordum. İçim titredi bir an.Bi ses bi adım d aha atsam öleceğimi mi fısıldadı da adım atmaz oldu ayaklar,kimseyi duymaz oldu kulaklar.Yılların yorgunlunu taşayan gözbebeklerim inip kalkmıyor,kapansa sevgiliyi tekrar kaybedecek biliyor sanki.Adım atacakken sendeledim,kitaplar yerde...Eğilmek istedim ama kaybedecektim o zman gözlerimde onu. Önce bi yığın savaşla bedbaht oldum ve tüm bunlar belki üç,belki dört saniyede olageldi.
Karşımda yıllarca görmediğim,hep hayalerimde seviştiğim kız.yanında iki arkadaşı... Biraz fazla neşelilerdi sanki sabah sabah.farkıma bile varmadı.uzun uzun bakınca ben,solundaki şişman ve kısa boylu kız içimden geçenleri anladı sanki.birden aşkımı kıskanır gibi nefert duydu gözleri.sanki sevdiğimi değil canımı da aldı götürdü gözlerimin önünden. mesafe iyice açılmıştı ama ben hiç kıpırdamadan ona bakıyorum.Gel desem,arkanda bi çift göz var desem ? Dönüp baksa da gözlerimle öpsem onu pak alnından diye düşündüm.İçim acıdı,kalbim yeniden aynı yarayla kanadı.çaresizce yere düşen kitaplarımı aldım.düşen yalnız kitaplarım mıydı?Aşkım,kalp sızım,gözlerimdeki mutluluk.... hepsini aldı gitti yar, hepsi onda...
Hüzünlere bi yorgan serdim bi kaç dakka sonra.Aynı fakülte çatısında onu gözlerimle öpüp düşlerde sevişecektikya o yeter bana.
Yeni yeni hedeflerle açtım yelkenleri.yavaş yavaş alın beni sularım kucağınıza,yarim sol kucagımda.