Seni sevdiğimi söyleyecekler; inanma!
Gerçek olmayan her şeyden bahsedecekler sana. Mesela ölürcesine sevdi diyecekler, aldanma!
Bir anlık yanılgıyla sevmedim seni, gönül eğlendireyim diye hiç sevmedim, bir gecelik aşklarla kanına gireyim diye asla sevmedim, sevmedim işte sevmeyeceğim.
Bu işin ucunda en küçük yalan dahi olsa, yalancıktan sevmedim seni. Seni sevdiğimi söyleyecekler; inanma! Ben seni adam gibi sevmediysem, sana söylenen yalan sevgilere kanma!

Sana ağladığımı söyleyecekler; aldanma!
Bin bir dedikodu ile anlatacaklar belki de. Mesela göründüğü gibi değil diyecekler, boş laflara kendini kaptırma!
Ağlamam ben durduk yere, mutlaka vardır bir nedeni… Yanlış anlama sakın, ağlıyorum diye gözlerim sızlayacak değil ya, ağladıkça gözyaşlarım acıyor benim… Aldanma yarasız gönülde sızı olmaz diyenlere, sızlamak yaralı gönüllere mi mahsus sanki! Sana ağladığımı söyleyecekler; aldanma! Nedenini bilmeden yorum yapanlara kanma!

Sana çocuk kalbimden de bahsedecekler; büyüdüm sanma!
Çocukça duygularımdan, kendimi kaybedercesine bağlanmamdan bahsedecekler. Mesela “Deli midir nedir?” diyecekler, deli değilim şaşırma!
Çılgınlar gibi özlemeyeceksem, mecnun olup adını zikretmeyeceksem, gönül verip gönül sınırını geçmeyeceksem deli değilimdir ürkme… Yok adamakıllı özleyeceksem, adını dilimde eksiksiz söyleyeceksem, gönül sınırını geçip sana geleceksem bil ki deliyim ben… Bir kere del’olmayagör zamansız, mekansız sevmeyi bilirsin. Çocuk yüreğimde deli sevda taşırım sen iste yeter ki… Biliyorum sana çocuk olduğumu söyleyecekler; büyüdüm sanma!
Yok yok bu sadece mektup. Sana mektup yazdığımı söyleyecekler; yazmadım!
Öylesine karaladım işte. Bir tezat ya da sevmek bahsi… Bilmiyorum nedir, ne değildir, öylesine bir şey işte….

İshak SAKA