Bir hissiyat var derunumda ki sorma,
Kendimde mahkumum sana mülteciyim!..
Bana ben yettim birde sen vurma,
Kendimde mahkumum sana mülteciyim!..

Yasak meyveyle başladı ilk sürgünüm,
Ebedi iken ebediyet arayışına durdum,
Şimdilerde fani zevklere garkoldum,
Kendimde mahkumum sana mülteciyim!..

Sır var uhdemde birde beni saklayan,
Varmıdır bütün sırlara vakıf olan,
Evet var ki Sen sin ey Yüce Sultan,
Kendimde mahkumum sana mülteciyim!..

En büyük düşmanım bana yine benim,
Sen olmadan bu düşmanı nasıl yenerim?
Hakim oldum bir ara cüzi bir ant verdim:
Kendimde mahkumum sana mülteciyim!..

Seni hakkıyla bilmemiz ne mümkün,
Sen Seni seven gönüllerde varsın,
Her yerde her halukarda hazır ve nazırsın,
Kendimde mahkumum sana mülteciyim!..

Bir hizipleşmedeyim ben benlerimle,
Kendimi yakıyorum kendi ellerimle,
Merhametinin seyrindeyim acı bir terennümle,
Kendimde mahkumum sana mülteciyim!..

Merhametin menba’dır Habibin su
Kirli gönüllerin bilmem nedir korkusu,
Bendeki bir anlık gaflet uykusu,
KENDiMDE MAHKUMUM SANA MÜLTECiYiM!...