bir masala başladı bu sayfada yazılan bir masal

boş siyah bir duvar ve sen ve ben ve ben ve sen bakıyoruz birbirimize ikimizi ayıran siyah duvar sen ve ben ben ve sen bakıyoruz birbirimize boş duvar boş kalbim kadar boş ve sihay duvar senin siyah gözlerin kadar siyah benim aklım kadar siyah yada beyaz mı kım bilir oldugum yerde daireler çiziyorum sadece kimse bilmez sen yada ben sadece biz yada sen ben sen ben ikimiz ayrı diyarda ayrı satırda ayrı zamadna sessizce kımsesizce bir çığlık bir sessizlik içinde selam gecmişe gelecege elveda ...

bir masal işte yazılan bir düş belkide masallar hep söylemek istenelerin sırların dışa vurumu değilmidirler ki aslında bir daire duşunun hep aynı yerde donen ve asla içinden cıkılmayan bir daire ateşten bir gömlek midir zaman

bir masal işte tüm anlatılan içsel bir boşalımla anlatılan ve bir hayrıtışla bir sersenizi bağlayan bu masak çocuklar için değil bu masal buyuklere aslında

içinde insnalıgı bile unutan içinde herşeyi unutan buyuklare bir mermi kadar sert bir silah kadar ağır bir ateş kadar derin bir şimşek kadasr parlak

bir masal kı unutulmayanı hatırlatan unutulmak istenenden cağrısım yapan bir iç boşaltma belkide yada belkide bir dinginlik anı özlemi yaratılmak istenen

sonuçta iç boşaltılan bir konuşmadır bu masal kendince kendi kendine gercekleştirilen ve kendince kendi kendine yasanacak olan ama sonuçta belkide bir ders verecektir insan olmak uzerine çünkü temelde sevgidir bu satırlarda yer alan sevgi ve paylaşma arzusudur nice zorluğa karsı bu satırlarda işlenen .....