1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
730
Okunma
lalettayin bir okyanus dehlizine yuvarlanmış muhabbet öyküsüydü yaşam dediğin..
şiirsel bir görsellikti güzelliğin..kırkbir pare top atışıyla karşılanan hükümdar gibiydi bakışların..
bu bezetmeler benzetme değil hakikatti..
gayri ihtiyari medaarı iftiharımdın bir zamanlar hoş halâ öylesin ya!..gri pelerinli azraildi zaman dediğin..ne vermişse mutluluktan yana hepsini sana sezdirmeden almış tozlu sarı klasörlerinden birine hapsetmişti..gönül her halükârda kendini canana vakfetmişti..gelen gelmişti başa,giden gitmişti..selamın yetişirdi rüzgârlarla yüzümü okşarcasına deli poyraz zamanlarımda..ikircikli,kararsız havalarda dahi biricik uhdemdin bir zamanlar,
bir demdin ben tükendim sen tazelendin..
demem o ki gitmemi beklermişsin...
madem öyledir ahval ;sen hep içimde kal...
Cevap Yaz