gülnur ateşoğlu

Yüzlerce ekmek dolusu kocaman bir fırından ,sadece bir simit çalabilmek gibiydi sana duyulan özlemim.Değeri, diğerlerini değersiz kılar.Hangi yaşanmışlıktı seni yaşanmazlığa iten? Hangi suçtu işlediğin, bu kadar ağır cezasını kestiğin.Hakimin kırmayacağı kalemi neden sen kırdın bilemedim.

Buralar yaşanacak yerler değil.Senin tarzın hiç değil be usta! Gizliden geldim,yoktun.Semtin lüks ,sen asilsin ben de.Ben de asilsin de. İşte...
Ayakkabılarımı çıkartmaya gerek yok,toprak zemin.Bilmem hangi dönemden kalmış,kapısı yok, bacası yok,izbe duvarlar.Kaç yangın çıkmış, nakış gibi işlenmiş dumanlar.
Bu ahşap bina ha yıkıldı ha yıkılacak.Ha yıkıldım ha yıkılacağım.Direnmesem var ya bir yangın da ben de çıkacak.Sokakta kalacaksın be usta!Götürmeye gelmiştim seni gönül sarayıma da, gelmezsin.Sen ben de asilsin de,sen kendini layık görmezsin.İnanmazdım burada yaşadığına,asılı görmeseydim deri ceketini kapı arkasında.Buz kesmiş eşyalar,bacağı kırık bir masa,devrilmiş şişeler arasında toplasam dört cümle yok,fıstık kabuklarının yanında.Yarısı içilmiş,yarısından vazgeçilmiş, yerler sigara izmaritleri.Ocağa bakıyorum ne tencere ne tava.Masada ne tabak ne çanak.Odada ne yorgan ne yatak.Yememişsin,yatmamışsın,sen ne yapmışsın .Sen yaşamamışsın be usta!Beklemedim gelmeni.Ceketine sarıldım,ağır alkol kokusu sinmiş.İç ceplerine kadar yokladım.Derdim simit parası değil,alkol parası.Son kuruşuna kadar çaldım.Allah biliyor ya, günahı boynuma. Gidiyorum daha gelmeyeceğim.
Gelmeyeceğim buraya.
Not bıraktım, sol cebinde.
Sol cebinin sol yanında.
"Seni çok sevdim usta"


Gülnur Ateşoğlu