Ne güzeldir zehir zıkkım acıları paylaşabilmek. Ama gördükki o zıkkımı içebilmeninde bir limiti varmış. Nihayetinde acı bu, hemde başkasının acısı. İnsan bir başkasının acısını nereye kadar paylaşabilirki? Kucak dediğin nedir? İki elin sağa ve sola açılması kadar bir menzil değilmi. Bir insan bir başkasını ne kadar kucaklayabilirki. Neye bağlıdır kucağın derinliği, s...evgiyemi? Yoksa paran ve paylaşacak lokmanın miktarı kadarmı genişler kucakdaki derinlik. Ne olursa olsun, koca bir devletin kucağı iki zelzeleye dayanamadı. Ya birlikte ölebileceğin birileride yoksa.

Şimdi bir şehri yüklemişler sırtlarına göç ediyorlar. Geride bıraktıklarının hiç bir önemi yok, artık yaralara tuz basan o vali de istifa etmesin, zaten bu göç onun temsiliyetini ve onuda göçük altında bırakarak kalkıyor yerinden. İnsanlar zulalarında dost saklamışlar belli, belliki o dostlarda seni saklarım, gel demiş. Bilirim ucunda ölümde olsa gururları sığımmacılığa yatkın değildir bura insanının.

Ne güzeldir insanın zulasında dost biriktirmesi. O dostların acı demde yerin hazır çık gel demesi. Ne güzeldir devletin bir dost kucağı kadar küçülmesi. Ne güzeldir dünyanın bir dostun avucuna sığması. Ne güzeldir teneşire seni bir dosttun uzatması. Ne güzeldir ardından bir dosttun ağlaması.

İnsanın sığınacak bir dostu olması ne güzeldir.