Ustad
însan bir kere gönlünü kaptırmayı versin.
Alim Allah duygular karmakarışık, beden alabora bir vaziyette..
Sanki savaş meydani gibi iciniz. Savunmasız halde olağan üstü bir durum .
Bu durumda mantığınız ve yüreğiniz sirenleri takar ve imdaniniza yetişirler.

Yüksek muhakkeme kurulur, ve duruşma gelişir.onlar hakem siz artik sanıksınızdır. ve degerlendirilmeye sunulur..

Gel gelelimki, bir türlü aralarıda anlaşmada uzlasamazlar.
Mantik der:

"Bak zamaninda seni bir kere daha uyarmıştım, ve seni yine uyariyorum. Îyi düşün diyecem ama düşünen benim . Bunu bile bile, beni uçurumlara sürüklüyorsun, yin beni mahçup duruma düşürme derim…

Yürek buara da Mantığın sözünü keser.

-"Ustad haklıdır, ama unuttuğu birşey var dinlee evlat….
Ben derimki sen gel yin yüreğini dinle, yani beni .
Bedenine kani pompalayan,her bir hücrene kadar ulaştiran ben değilmiyim. Söyle?
O ciğerlerine çektiğin oksijen, zerreciklerini arınmış bir sekilde tekrar gönderen yine ,ben degilmiyim?.
Bundan en cok faydalanan da yukari kattaki sevgili ustadimizdir.
Sevmekten ve aşık olmaktan korkma sakın hiçbir zaman.

Doğrudur bedenine o lav püskürtücü hırçın volkanları salan benim
9,9 şiddettindeki artçı şokları yaşayanda benim. Ben şikayet etmiyorumda, size ne oluyor gördüğünüz gibi bak ben yine ayaktayim.

Şunu hiç bir zaman unutuyum deme
Sevmekten kim uslanmış ki sen uslanacaksin?
Bu hep böyle ve böylede kalacaktır evlat.