Ne sana ulaşa bildim nede senin katına. Sende olan aşk nedir ki. Bana sunma da bu kadar zorlanıyorsun. Ben sana ulaştıkça sen sanki kaçıyorsun. Aşka doyamadım. Aşkına koşamadım.
Yüreğim durmuyor uçuyor sana koşuyor. Aşk sevgi beni boğuyordu. Senle gönlüm coşuyor. Aşkına kavuşalı gönlüm de bir telaş. Gözlerimde ki yaşı durduramıyorum. Gittiğin yolları izliyorum. Aşkına kaldım bir aşık gibi. Aşkına koşuyorum yoldaş gibi. Yalansız kalbine akıyorum. Sular sızıyor duvarlardan göz yaşlarımla doluyor odam. Ben ağlarken beni görenler de ağlıyor. Bu nasıl aşktır ki sana koştukça yüreğim kanıyor. Yetiş desem bu aşkın ızdırabına, şarabına yetişebilecekmişsin. İnsan doğduğunda bir ana aşkı alır kucağına. Ve bu aşk öle uludur ki koştukça koşasım, yandıkça yanasım geliyor. Ben aşkına doyamadım sen nerdesin kimin aşkına doyuyorsun. Kimin kollarında ağlıyorsun kimin aşkına sevinç katıyorsun. Böylemi olacaktı ikrarımız. Ben niyet ettim artık benim peymanım var. Bu aşk bende kanar bense sana koştukça. Yüreğimde durmayan aşkın peymanı var. Ben o koca ovaların ağaçların hışırtısın da şiir yazan neslin yüreğini yırtarak geldim. Biz ne sunulduysa onu yedik. Ama aşka sunulan yol yol değil ben bende aşkına doymadıkça. Peymanım bitmediçe benim yüreğimdeki aşkının peymanı bitmedikçe benim ölümüm zindanlarda bitsede. Nesimi gibi derim yüzülse de. Hallacı Mansur gibi asılsam da. Aşkına doyamayan şems gibi taşlansam da. Benim sana olan bir peymanım var. Bu aşkın şarabını içeli sana koşan bir peymanım var. Ben yorulmam senin aşkının yolun da. Sana kadeh kadeh aşkımı sunasım var. Sen hangi ovadasın bilemem ama en azından şu ovalar da bir aşkım var. Ben sana koştukça sen kaçarcasına olan bir aşkım var. Kalbin içinde birikmiş kanın sana aktıkça akası var. Düşünsene adem bile yalnız kalmasın diye yanına Havva gönderilmiş. Ben sana şimdi nerde ve nasıl yalnızlığıma baktım gibi bakarım. Bu aşk biriktikçe birikiyor. Taştıkça taşıyor odalara sokaklara şehirlere sığmıyor. Durduramıyorum sana koştukça koşasım var. Sanki ilahi bir şey bu bilmiyorum sana aktıkça akasım var.
Aşkına varılan bu yol da sana olan inancım var. Ben bir ses üfledim kuyulardan gelen ses sen geldin. Sonra ellerini açtın bana güneşimi okşadın. Sana verilecek en büyük hediye sanırım kalbinin kanayan yanı. Aşkıma sığmıyorum; deryalardan nehirlerden derelerden aşıyorum. Ben peyman içtim yüreğimde senin aşkın var. Şimdi bana dediler sen nerdesin ki o nerde. Aşkın sırası olmaz bu aşk işte sığmıyor, kapılardan aktıkça, akıyor. Derdime dermanım yüreğimde aşkın var. Yüreğimde senin peymanın var.