Hiç bir şey basit değil,hiç bir şey göründüğü gibi değildir.Genelde söylemlerimizde asıl söylemek istediklerimizi söylemeyiz.Örnekler vererek asıl söylemek istediğimiz konuyu belki karşımızdaki kişiyi kırmamak adına bir örneklemedir.Gerçekte tüm değerleri bilir insan,acı ve sevinç ,iyi ve kötünün ne olduğunu bilir.Bu örneklemeleri sıralamak istesek,anlatmakla bitmiyecek kadar çok olduğunu görür ve biliriz.Yaşarken bu değerleri göremediğimizde,kendimizce mahkeme ederiz,çıkan karar bize özel olduğundan,asıl söylemek istediğimizi bir başkasına direk söyleyemediğimiz için,örnekleme yolu yada doğruyu seviyorum diyerek,bir sesleniştir aslında.Gerçekse doğru olun benim size öenm verdiğim kadar sizde bana önem verin demektir.(doğruyu severim)İnsan gözü tüm duyu organlarımızdan daha çok çalışandır.O bakmadan çok görürken hissede bilme,karşısındakinin giyim ve duruşu hakkında kendince yorumlar yapmasını sağlar.hiç konuşmasada görerek bu düşünceler ona karşısındaki kişiye bir değer biçmek anlamına gelir.Bu genel olarak gözün ne kadar önemli oldugunu göstermesi,doğru olması anlamına gelmez.Önyargı ile karar vermek demektir.Demekki insan tek yönlü değil birçok yönü ile bir bütündür.Kendimizi anlatmak istesek acaba ne kadar açık ve net anlatım yapabiliriz.Hangi olumsuz taraflarımızdan bahsederiz.Hangi çirkin yönlerimizi,hangi uygunsuz kimsenin bilmediği tarafımızı anlata biliriz.Sadece yaptığımız iyi ve kötü hakkındaki değerleri birbirinden ayırırken örneklemeler yaparız.Bu zaman içinde toplumda gerçekleri konuşmamanın bize geri dönüşü çok ağır olacaktır,olmaktadırda.Basit gibi görünen dayranışlar,konuşmalar,anlatımlar basit olmadığını bilerek karşımızdaki kişi ne söyledi acabasından kurtulmanın bir tek yolu.Hayatı genel anlamı ile basite indirmeden,acıda olsa gerçekleri konuşarak,neden niçinleri paylaşmamızdan geçmektedir.Çocuğumuzun nelerden hoşlandığına bakarak,gençlerimizle aynı frakansları yakalayarak,büyüklere saygı verirken bir gün bizde o günlere geleceğimizi bilerek örnek olma yolunda kendimize olan güveni ve saygıyı göstermemiz kendimizden başlamalıdır.Herşey istediğimiz gibi gitmedi diye bizde onlar gibi olmamaya dikkat etmek şartı ile tabi.Hastalanıp doktora gitmek,tedaviyi yardımı birilerinden istemeden önce ,kendimizi korumayı öğrenmeliyiz.Söylediklerimiz ile uyguladıklarımız ayrı kutupları gösteriyorsa,hele bir başkası bunu dile getirip uyarıyorsa,söylenenlere kulak vermeliyiz....Bastırdıklarımız katlanarak agır bir yük olarak sırtımıza bindiğinde,yaşam anlamsız ve acı içinde geçer,kimseye söylemeden yaşaya bilirde insan...S.A