Müslümalığı almak fakat yabancılaşmak,hayır!Gerçi,milletimiz çok acı çekmiş çekiyor da.İnsanlarımızın
tasavvufa yönelmeleri,mutluluğu gerçek hayat dışında,her şeyi bırakıp ALLAH’a sığınmada aramasıdır.
Benim (bizim) yolumuz;inssanları,şeriyat,tarikat,marifet,hakikat kapılarından geçirerek ALLAH’a
ulaştırmaktır.İnsanda akıl mescide benzer,öğrenmeye yarar.Bilgi çerağdır,herşeyi aydınlatır.İman,insanın
sermayesidir.Gözler terazidir,gördüğünü tartar.Gönül kuşa benzer.Nasıl,insanda göz görmeyi,dil söylemeyi,
ağız tad almayı bilir.Biz,gönülleri hoş edip,gönül yoluyla ALLAH’a ulaşacağız.Çünkü,ALLAH arasında
perde yoktur.Gönlün yoldaşı ALLAH’tır
Ve insan, kendini tanıya tanıya ulaşır ALLAH’a Zaten kendini bilmeyen hayvan olur
Tasavvuf bizim insanlarımızın çektiği acı çilelerin sonucudur.Gerçek hayattan kopup hayal alemine gitmesi,
mutluluğu bunda aramasıdır.Elde ne var ne yok bırakmak yalnız ALLAH’güvenmek ,herşeyi O’ndan beklemek ,
başkasının ihtiyacını,kendi ihtiyacından üstün tutmak , başkasının hakkına el uzatmamak düşüncesinin kökü
bundadır.
İnsanlar melek değildir.İnsan’ın şeytanlık duygusu var,bunun için temiz değildir.İçlerinde,kin,kibir,hasislik ,
kıskançlık , öfke vs.

"iskender avcı"