Hayat yalnız bizim ilkelerimiz,kurallarımız,ideallerimiz etrafında şekillenmiyor.Bizim bakış açımız,değer yargılarımız,doğrularımız da belirlemiyor yaşamı.Tabiki bizim kişiliğimizin göstergesi olan bu unsurları katarak yaşayacağız hayatı,doğruluğuna emin olduğumuz değerlerden ödün vermeyeceğiz ama unutmayalım ki bu dünya sadece bizim değil başkalarıyla da paylaşıyoruz onu.

Tüm duygularımızı,kararlarımızı,düşünce,konuşma ve eylemlerimizi mutlaka akıl,vicdan,empati terazisinde en hassas şekilde tartmalıyız.’’Bize görelik kuralını’’ yaşamımızın vaz geçilmez bir koşulu gibi görüp düşüncelerimizi,kararlarımızı,yargılarımızı ona göre oluşturursak bir süre sonra saplantılı,takıntılı,inatçı,uzlaşmaz,hoş görmez bencil bir kişiliğe bürünmemiz kaçınılmaz olacaktır.Ayrıca bu durum dayatmacı,ketum bir yapı ve hoş görüsüzıüğü de getirecektir ardından.

Artık yaşama sadece kendi penceremizden bakma,ona göre yorumda ve yargıda bulunma ’’dar ufukluluğundan’’kurtulmalıyız.Ne kadar iyi niyetli olursak olalım bu durum bizi hem ’’objektiflikten’’uzaklaştırır hem de ’’bencilleştirir.Yaşamı anlamlı kılan her olgu salt bizim değerlerimize göre gelişmez ve aynı paralelde oluşmayabilir.Bu konuda ısrarcı ve tutucu olmak da saygınlığımıza gölge düşürür.(Ahmet Çetin Karamehmetoğlu