13. EKİM.2007

CUMARTESİ





AZİZ ŞEHİDİMİN AL BAYRAĞI


Sevgili anneciğim!

Sonsuzluğa gömülmüş bir evlat gibi, gönüllü ve büyük bir mutlulukla koştum asker ocağına. Fakat bedenim bana ait ve sapasağlamdım. Dağ taş demeden gittiğim meydan savaşlarında şehit olan silah arkadaşlarımı da

Düşündükçe çok hüzünleniyorum. Hiç tereddüt etmeden vatanım, milletim ve bağımsızlığımız için tek bir yürek olduk. Hiç çekinmeden nereden geldiği belli olmayan kahpe kurşunlardan.


Asker ocağından vatan için, toprak için her şeyimizden vazgeçtik. Annemizden, babamızdan, sevdiklerimizden hesapsızca ve tereddütsüz vazgeçtik. Kalabalık gittiğimiz operasyondan, üç beş kişiyle döndük karargâha. Saadet ve bedbahtlığımın bu bir avuç askere bağlıydı. Niçin üzüleyim. İnsan ancak elli altmış sene yaşayabilir. Bu kadar kısa bir hayatı şimdi feda etmez isem belki bir daha bu güzel fırsatı bulamam.



Mademki hepimiz öleceğiz; biraz erken ya da biraz geç ne fark eder ölmekten ne çıkar? Sapasağlam bir taş gibi kalmaktansa, şahit olmayı tercih ederim. İster bir kaza, isterse bir süngü darbesi olsun yalnız bir defa ölmeyecek miyiz? Ölümün en güzelini seçmek bizim elimizdeyse şehitlik mertebesine neden layık olmayalım.



Sağımdaki arkadaşlarım şehit düştü. Solumdaki subayım ve komutanlarımın; kollarını, bacaklarını ve gövdesini kaybettiler. İki ateş arasındaydım, fakat bana bir şey olmadı. Kendimi çok suçlu hissettim. Şehitliğe imrendiğimden sağ kaldığıma üzülüyorum. Ecel henüz gelmedi. Zaman varken arkadaşlarımın, komutanlarımın ve can dostlarımın öcünü almak, kanlarını yerde koymamaya ant içtim.



Ben bir köylü çocuğuyum. Meşhur tanıdık değilim. Şehit olduktan sonra, arkamdan çok dua edebilecek ve rahmet okuyacak bir vardır umarım.



Ben saman yığınları üstünde, baraka saçağı altında, yağan tozlu yollarda öleceğime; savaş meydanlarında kahramanca dövüşerek şehit olmak iyi değil mi?



Zafer Asker! Ancak bu şarkı nakaratlarında kalacak. Gün gelecek bizlerde unutulacağız. Fakat ben bu vatan uğrunda kahramanca savaşmanın bahtiyarlığını yaşayacağım.




Akkadın ŞAHİN(Acici)

"Hayata umutla bakacak yürekleri yoketmelerine izin vermeyelim"