Siz, düşman bağrımıza hançer dayadığında, etek giyip dağlara kaçarken,
Biz, analarımızın, bacılarımızın taşıdığı cephane ile düşmanla savaşıyorduk.

Siz, Cumhuriyet düşmanlarıyla kol kola, arkamızdan kurşun sıkarken,
Biz, yurdumun dağlarından düşmanları temizleyip, denize döküyorduk.

Biz ve dedelerimiz, Sakarya’da, Dumlupınar’da, Afyon’da şehit olurken,
Siz ve dedeleriniz, genç cumhuriyet aydınlarını Menemen’de şehit ettiniz.

Siz, Cumhuriyet düşmanlarının rahle-i tedrisinden geçerken,
Biz, Cumhuriyetin aydınlık öğretmenlerinden eğitim alıyorduk.

Biz, yurdun dört bir yanını demir ağlarla örüp, fabrikalarla donatırken,
Siz, bu milletin alın teriyle biriktirdiklerini, ellere satıp dağıttınız.

Sizin çeşmenizden yolsuzluk, yoksulluk, gözyaşı ve karanlık akarken,
Bizim çeşmemizden, demokrasi, özgürlük, mutluluk ve aydınlık aktı.

Siz, geçtiğiniz yollardaki menfaat çeşmelerinden bal şerbet içerken,
Biz, kuru ekmek hoşafla, gittiğimiz yerleri çiçeklerle bezedik.

Siz, Cumhuriyet ilke ve devrimlerini birer ikişer yok ederken,
Biz, Cumhuriyet değerlerinin korunmasına hayatımızı adadık.

Siz, şıhların şeyhlerin kör ampulünün karanlığında dolaşırken,
Biz, Atatürk meşalesinin aydınlattığı yollardan ilerliyorduk.

Sizinle, aynı yoldan geçmedik biz. Sizinle aynı sudan içmedik biz.
Bizim yolumuz, Cumhuriyet yoludur. Bizim yolumuz, Atatürk yoludur.


PEKİ, BİZ KİM MİYİZ?

BİZ, TARİH’DEN YADİGÂR, YILDIRIMLAR YARATAN BİR IRKIN TORUNUYUZ.
BİZ, CEHENNEMLER KUDURSA, BU CUMHURİYETİN ÖLMEZ BEKÇİLERİYİZ.
BİZİ TANIMAYANLAR VE UNUTANLAR TARİHE SORSUN.BİZ ÖLMEZ TÜRK’ÜZ.
BİZ, BU VATAN İÇİN BİR ÖLÜR BİN DİRİLİRİZ, BİZ MUSTAFA KEMALLERİZ.

YA SİZ, SİZ DE BİZ MİSİNİZ?
YOKSA, SİZ…?

CUMHURİYET BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN.

Bekir GÜÇLÜER.