Sevdiceğim,

Sana gül kokusu cümleler kurmak istedim, beceremedim. Gül rengi aşk biriktirdim yüreğimde, kimselere söylemedim. Kalem kırılır dediler mahkemelerde, kalp kırıklığımı bildirmedim. Gözyaşı tonu şarkılar söyledim, gizlemedim. Sevda elinden dert çektim sevdiceğim…

Gök mavisi seversin sen, göz elası da yakışmalı illa yanına. Derken şatafatlı sözler çeler aklını, çeker alır bahtını, akın akın sende kalır aklım… Korkarsın gece rengi karanlıktan sevdiceğim. Geceler bir yana, katran rengi uykularda kalırdı aklın. Ben yetim, sen kimsesiz… Gönül gülümsemesi sesleri yankılanırdı kulağımızda. Sevda elinden kahır çektim sevdiceğim…

Talihsiz bir mutluluk anlatılırdı tarifi hatırlanmadan. Sessiz bir gök gürültüsü, susmaksızın inleyen... Sessizlik duyulurdu sonra… Zamansız kalanın mekanı alınırdı elinden. Zorbalar yolunu keserdi canilerin. Sürgün yerdi anavatanında mülteciler. Nakış nakış sökülürdü fermanın hatları, yarım yamalak ama koca bir bütünde okunurdu yine de… Aşka üçüncü sayfa haberlerini hazırlardı haber kanalları. Sevda elinden sürç-ü lisan ettim sevdiceğim…

Notaları sildi bir zaman şair, boynu bükük kaldı sözlerin. Bilemedik haklı kimdi suçlu kim. Boğaz boğaza yine de sarmaş dolaş ayrılıklar yaşandı apansızca. Ayrılık şöyle bir kenara dursun, kalbi kırıldı kavuşmanın. Büklüm büklüm uzadı yollar bir ovada, bitmek bilmeyen bir inat ile. Sevda elinden tezada dost oldum sevdiceğim…

Sana tohum tanesi sevda büyüttüm sevdiceğim, zerre kadar kinin yanında. En geniş sahrada bir damla su ektim toprağa. Su rengi hasret büyüttüm sana yüreğimde. Avam aksanı sevda sözleri uydurdum kendi fikrimce. Kor yangınında, ıslak ipi oldum mumun. Kağıttan gemiler yürüttüm okyanuslar üzerinde. Sevda elinden söz hazinemi tükettim sevdiceğim.

Gülüp geçeceksin sevdiceğim. Bilmeyeceksin en bilindik bilinmeyenleri. Boş ver kendini yorma, sebebini sorma, bu işe gönül koyma. Hırsız tövbesi yeminler tuttum yüreğimde. Tuttum, avundum yeri geldiğince. Vebali boynuna, ömür harcadım bir nefes aşk uğruna. En umursamaz dikkatlerde, tam isabet tuttu ayrılık. Sokak çocuğunun döşeği misali sar beni aşk. Varsa gücün yık hadi dermansız yüreğimi.

Sevda elinden kırıldı gururum yine de seni sevdim sevdiceğim…

İshak SAKA