Bir ilin kültür müdürlüğüne eleman alınacaktır. Adı üzerinde “Kültür Müdürlüğü” dolayısıyla alınacak elemanların da kültürel formasyonlarının yüksek olması gerekir. Yetkililer bunu düşünerek, alacakları elemanları yazılı sınavına tabi tutarlar. Sorulardan birisi bizim yazıya başlık yaptığımız cümledir:

İstiklal Marşı’nı Kim Yazdı?

Kırk kadar aday imtihan girmektedir. Bunlar içerisinde, on kadarı “Mehmet Akif” cevabını verir. Bu mevcudun yüzde 25’i demektir. Geri kalanların ise saydıkları isimlere bakınız:

“Mustafa Kemal, Yahya Kemal, Namık Kemal, Arif Nihat, Ahmet Haşim, Tevfik Fikret” ve hatta “Nazım Hikmet” diyen bile olmuş.

İmtihana girenlerin o dönemdeki eğitim düzeyi en az lise seviyesindedir. Aralarında Üniversite okumuşlar da vardır.

Bu ülke, 15 milyona yakın insanını eğitiyor. Yüz binlerce öğretmen görev yapıyor. İlköğretim ve liselerde Haftada iki defa İstiklal Marşı’nı okuruz. İstiklal Marşı’nın kabul yıldönümlerinde Mehmet Akif ön plandadır, ölüm yıldönümünde doğrudan onu anarız. Buna rağmen, toplumun otuz yıl önceki hafıza haritasına bakınız! Bu dehşetli bir çöküşün ifadesidir. Pop’a ve Top’a hayranlık duyan, bunun için kendinden geçen bir nesil, bırakın Akif’i yarın İstiklal Marşı’nı bile unutacaktır. Bu, eğitimin kültürel değerlere göre verilmeyişinden kaynaklanmaktadır. Öyle ya, test sorularıyla seçim yaptığınız bir toplumda, bu moral değerlerin kaybolmasından daha acı verici sonuç ne olabilir?

2011’i İstiklal Marşı’nın kabulünün 90. Yılı oluşu nedeniyle “Kültür Bakanlığı” Akif Yılı ilan etmiş. Şimdi sorabilir miyiz? Böylesi bir vefa anlayışının içini dolduracak bugüne kadar neler yapıldı?

27 Aralık 2011’de de merhumun ölümünün 75. Yılı kutlanacak. Birbiriyle örtüşen bu tarihler bile bize birşeyler söylemiyorsa, Akif’in bilinemezliğine değil, bizim kültür fukarası haline gelişimize yanarım doğrusu…