Duvarda beliren yüzleri dinliyorum , bir nota tınısı gibi bana müzikten uzak tesbih kabadayılarını , silah kaçaklarının unutturuyor , adliye koridorlarında kavgalardan uzak duvarda beliren yüzlere bakıyorum , suçsuz yüzlere....
bu akşam çiçek almak istiyorum , çiçekleri verecek kimsem belki yok ama ben yine de çiçek almalıyım çiçekçi kızın yanına yaklaşırken onun sesini bir kez daha duymalıyım , abi ne olur bir demet çiçek alırmısın demeli ve ben onu hissetmeli gözlerine bakmalı ve alırım demeliyim...
elimde tutmalıyım çiçekleri , niçin yaratıldıklarını düşünmeliyim ,

yanımda geçen insanların garip bakışlarında sakallarımı düzeltmeli ve çiçekler elimde cadde boyu yürümeliyim , belki de çiçekleri verecek bir bayan bulmalıyım..
eskiden demiyorum , çünkü o kadar eski değilim , derler ya hani eski nesil diye , ben inanmıyorum bile insanın eskimiş olmasını , eski kitablar dediklerinde bile ufacık kütüphanemde kitablarıma eskimediniz siz demeliyim ve çevremde ne kadar eski tanımı varsa yıkmalı ve yenilendiklerini vurgulamalıyım ,

terliğimi giymeli ve elime bir kitab almalı , bir bardak çay doldurmalı , yaşlılar gibi gözlüklerimi takmalı ve balzac’ı okumalıyım , o anlatmalı nasıl zengin olmak istediğini ama olamadığını ve sonunda çok iyi bir yazar olduğunu söylemeli , başka bir yazardan balzac çok iyi bir yazar olduğunu okumalı ve bende ona katılmalıyım ...evet güzel yazıyorsun sayın balzac demeliyim , ben onun ne kadar güzel yazdığını söylemeliyim , o duymasada ben yine de söymeliyim ,

hep nietzsche söylemek istediğim sözleri bu gün söylemeliyim , sayın nietzsche demeliyim gözlerine bakar gibi konuşmalı ve çok hemde çok karışık yazıyorsunuz bay nietzsche çok karışık , anlamaktan zorlanıyoruz , neredeyse size deli diyecek kadar karışıksınız demeliyim.. kırılır mı acaba ?
ya da o bana aptalsın evladım dermiydi..anlamadığım bir çok konuyu söylesem bay nietzsche siz ne anladınız anlattıklarında deseydim ne derdi acaba ?

ama sadece ben bunu söylemedim ki freud bile demişti nietzsche zor adamdır diye...

belki de kızıl ordunun komutanına söylemeliydim binlerce insanı nasıl yaktınız diye , aşk’lara saygı duymadıklarını söylemeliydim...benide koca koca kazanlara atarlarmıydı , ne aşk’ı bee evladım delimisin dermiydi...

eylül’de isyan başkasıdr diyen asilere ne yapıyorsunuz siz kardeşim kral duymasın çıplaklığını , hepinize eylülü mezar edermi demeliydim ve sonununda olacakları koca sarayın penceresinde carilerlerin bağrışları arasındamı izlemeliydi ,

ahhh keşke bende izleyebilseydim neron’un romayı yakışını , lir’in piyano çalışını , yeseni’nin kendi dilinden şiir okuduğunu , goethe ağladığını , hugo’nun sövdüğünü görmeliydim ama olmadı , olmadı , olmadı ,

ben sadece sevdiğim bir yazardan okudum bunları , ve o yazarlığının en güzel sözcüklerini bana yazarken ben ona ne kadar hayran olduğumu söylememeliydim , güzel yazıları bozulmasın , gurur sözcükleri kaplamasın diye...
ben bu gün çiçekçi kızdan bir demet çiçek almalı ve cadde boyu yürümeliyim , bir sigara dumanı yüzüme vurduğu an galile gibi sövmeliyim ,
belki de bu gün çok susmalıyım ,
ve bir kaç şiir okumalı bir kaç makalede olmayan insanlarla dost olmalıyım...





......
kelimelere şunu demeliyim belki de bana yaklaşmayın bu gece....