0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2355
Okunma
Ruhum… kaybolduk duru bir suda ansızın gelen bir taş, kabahatli aramamak lazım belki biziz asıl olan. seni çok bekledim, beklerken bayağa misafirim oldu ama yaralayanlardan düşünmedim arkasını ve şimdi özrüm çok mu çamurlu olur.arkanı dönme nolur, bana ben yalnız ben çaresiz , sürerken bütün hayallerimi oysa o anmış gerçeğin ibareti ve şimdi gel diyorum ,serinliğinle dola beni ole çok yanıyorum ki…tekrar içime almalıyım seni ,sahte bir gururken karsıdaki sözler bir hiç oldu oysa şimdi, ne çok haklılar ve bunun ağır yükü kendimden kalan.çocukmuşum, bahçeme almam kimseyi derken ve birden ezilen otlarım, kırılmış olan salıncağım, o kadar özenerek bakarken… uyanma vakti peki sorumlu nerde?iki el olamayacak kadar uzakta mı? cevabı söyleme artan acıya gönlüm tok!
