Her saniye içinde bir insanın sevgisiyle yaşamak..o da beni seviyor mu diye düşünüp durmaktan dünümü bugünümü yarınımı hep planladım ben.
sesinle,varlığınla ve nefesinle..
gözlerimin içinden taşmasını engelleyemediğim bu şey tıpkı bi çocuk gibi hergün daha hızlı büyüyor.
bu koşuşturmaca bitsin artık diye beklerken bir türlü önünü alamadığım duygularımın kimin için değeri var?sen yoksun..
göğsümdeki ince acı,kulağımda ki isyanının tiz sesi.gerisin geri yaşadım yılları.5 yaş 7 yaş 17 yaş..
sabır taşı çatlamaz,çatlasa ne ala.. bir tek sen olma der bin sene gelsin önüne, kaç müsibet kaç nasihat?
ne yazar! küçük bi kalem bi de kağıt çiz beni desen çizemem.biraz sessizlik birazda ilham çal beni desen
çalamam. seni çizgilere, notalara sığdıramam. sevemem bu dünyayı yoksan. noksan.. yinede tutarım
içimde, akarsu bulur denizini misali bekliyorum. bu yanlızlık ve bu sonsuz bi çoğalmak. ama güzel,
çok güzel..çünkü bu sen.