Yalnızlığı, iliklerimde hissediyorum. Bir saniyesini, benimle paylaşan yok mu
Çöpteki ekmekle yetiniyorum. Sofrasındaki az bayatlamış ekmeği, paylaşan yok mu
Bir yırtık mintan, bir pırtık gömlekle yetiniyorum. Kenara koyduğu gömleğini, veren yok mu
Tarhana çorbasının, buram buram kokusu rüyalarıma giriyor. Bir kaşık çorbayı paylaşan yok mu

El ele dolaşan sevgililere, hayran hayran bakıyorum. Bir iki güzel söz, söyleyen sevgili yok mu
Çocuklarıyla parkta oynayan, babalara imrenerek bakıyorum. Baba şefkatini, gösterecek yok mu
Annesine sarılan çocuklar görüyorum. Göz yaşları içerisinde, anne şefkatiyle sarılacak yok mu
Kahve köşelerinde, sıcacık çaylarını keyifle karıştıranları görüyorum. Sıcak bir çay uzatan yok mu

Saçağı ha düştü ha düşecek, bir duvar dibinde elimi açtım. Üç kuruş veren yok mu
Taze rüzgara alışmış. Tirtir titreyen vücudumu örtecek, kirlide olsa bir fanilya verecek yok mu
Acımasız,güzel duygulardan yoksun , sokakların çocuğusun diyenlere inat sahip çıkan yok mu
Yüreği yanık, bağrı açık, saçsız kafası üşüyen bir sokak çocuğuna sıcacık kucağını açan yok mu

Yazlık evlerinin, balkonunda masmavi denizi izleyenleri görüyorum. Bir sandalye, uzatan yok mu
Gripten korunmak için, tane tane nar yiyenleri görüyorum. Bir habbe nar, uzatan yok mu
Okul bahçelerinde, cıvıl cıvıl öğrenciler görüyorum. Beni, okula gönderecek yok mu
İlkbaharda açan çiçekler görüyorum. Bir demet çiçek, uzatan yok mu

Ey ülke insanı, bizler sizin evladıyız. Sizin bağrınızda yetiştik.
Ey ülke insanı, bizleri unutursan geleceğinden emin olamazsın
Ey yarınlarını düşünen kişiler, sokakta kalmışlara elinizi uzatın
Ey kalbi geniş ve ferah insanlar, bizleri sokakların pis kokusundan kurtarın