Anadolu’nun değişik yöre ve yerlerinde çalışırken,duyduğum ve duyunca da "durduğum" güzel sözlerden biri de şuydu:
"Ömür dediğin üç gündür,dün gelip,geçti,yarın meçhuldür.
O halde ömür dediğin bir gündür,
O da bugündür."
Bugün olup,biteni doğru anlamak ve anlamlandırmak,"baskı,şiddet ve kan"ı hem günlük hayatımızdan,hem de geleceğimizden "çıkarmak" için zamanda bir yolculuğa çıkmak yerinde olacaktır.
İspanyol düşünür G.Santayana, "Geçmişi unutanlar,onu bir kez daha yaşama zorunda kalırlar." derken;
İngilizlerin meşhur devlet adamı W.Churchill, "Dün ile bugün arasında kavga çıkarırsak,yarını da kaybederiz." demişti.
Durup,düşünmeğe değer sözler değil midir bunlar!
Ve Amerikalıların şu sözüne de kulak vermek gerekmez mi?
- Dün tecrübedir öğren,yarın tahmindir planla,bugün fırsattır kullan.
Ya da yüzyıllar öncesinden seslenen Shakespeare’in," Bütün dünler,bugünü aydınlatan fenerlerdir." sözü yeterince anlam katmaz mı bize/hayatımıza?
"Başkalarından üstün olmanız önemli değildir,önemli olan dünkü halimizden üstün olmamızdır ."sözü bize dün,bugün ve yarın kavramlarını anlamlandırmada kılavuzluk etmez mi/edemez mi?
John Lenon," Yarın,geri kalan ömrümüzün ilk günüdür." diyordu.
"Geleceği satın alacak tek şey,bugündür." diyen S.Johnson bugüne ne kadar "derin" bir anlam katıyordu bence.
Ve Nietzsche de şöyle "buyurmuştu":
-İçine koyacak bir şeyiniz varsa,bir günün bin cebi vardır.
Gelelim başlıktaki soruma:
Dünün öğrencisi olmayı başarırsak,bugünü daha doğru anlarız/anlamlandırırız diye düşünmekteyim.
Çünkü 1.yüzyılda yaşayan düşünür Syrus Publilius,bin dokuz yüz yıl öncesinden şöyle sesleniyordu bize:
-Bugün,dünün öğrencisidir.