Ahh yaa!! Şu annem öldürecek beni.

Yok mu bana çizdiği sınırlar çatlıyorum yemin ederim,hayır demem o ki yaşım da küçük sayılmaz.Şunun şurasında üniversiteye gitmeme de 2 seneden azca bir zaman kamış haa bunu bilmiyorum ama belli de olmaz 3 e 4 e kadar yolu var.Hala elimden tutuyor!Bence bu kadarıda fazla yani.Elimden tutuyor dediysem parmaklarıma yapışıyor olarak anlama sen de sadece her yere beraber gidiyoruz gibi.Yanılmıyorum.Sadece yaşıtlarımla aynı muameleyi görmek istiyorum o kadarcık,bizimkilere kalsa onlar ’başıboş’ dolaşan gençler.Ne olmuş yani ben de azıcık başıboş olsam.

Hava kararınca tek başıma gidemezmişim dershaneye,beni öcüler yiyebilir,yağmur yağar falan kafam deliniz hiç gerek yok tabi,annem varsa yanımda olmaz böyle şeyler.Ya kendisi savunuyordu daha az önce ’olacak her yerde olur’ diye.Bir açıklama istiyorum anneler...
Acaba sorun bende mi? Ama kaç kez yalnız başıma dershaneye gitme keyfini yaşayabilirim ki ben.Bitiyor işte 10 seneye yaşlanacağım.Sayısız kere mi genç olacağım da bu baskı niye?Çocuk olduğumu düşünmüyorum,ıı-ıııh hayır!

Sonra haber vermem gerek neredeysem bilmeli,ruhen yanımda olması gerek görmese de olur.Telefon sesinden baygınlık geldi -Ha aradı ha arayacak düşüncesiyle durmadan elimde,sağanak yağışlarda sorun oluyor eğer şemsiyem yoksa elimde,sıkıntı büyük yani.
Bence yıllar sonra pısırık olurum ben yani kalk su getir dese sen de gel korkuyorum derim her şeyin fazlası zarar,benimki de psikoloji anneciğim yapma bunu!

Neyse bu annemi çekiştirmem bu kadarla kalmayacak gibi,sıkıntı basınca karalayacağım yine yoksa patlarım,çatlarım.Sinirde değil başka bir şey adım agresife çıkmasa bari.