Direncin en acı yanı zamansız yol almak
Hayatın o_nsuzluğuna kırmızı kalabilmek
Gözü kara kör düğüm görmezliğin sarnıcı
Anlamayan tilkiler yuvası beyin sancısı
Sevmiyorum içi hüzün dolu ayrılıkları


Bir düş boğumu gölgesinde gezinen ruh
Gün gün eriyen akli imtihaz sahibi en
Düğümlenen hıçkırıklara gelen o ses
Can alıcı karanıklara bir anlık nefes
Sevmiyorum içi hüzün dolu ayrılıkları

Mavi balkonlu ,toprak kokulu beyaz kefenim
Ateş sadece nemrut bahçesini yakmıyor
Dünya sadece kenandan oluşmuyor
Yusufun kokusu mısırdan gelmiyor
Sevmiyorum içi hüzün dolu ayrılıkları

Değeri bilinmeyen kanatları kınalı kuşlar
Özgürce uçun artık semaya açık kapılar
Zevaline süren diriliş muştusu yücelmeler
kabul olduğu demdir göz yaşların duası
Sevmiyorum içi hüzün dolu ayrılıkları

Huysuzlanma kalbim leyla mecnun yolunda
Sen nelere kadirsin herşey zühtüne mübah
İbrahimi koruyan ateş gülünüde korur elbet
Rüzğar sevincime yağmur toprağıma ortak
Sevmiyorum içi hüzün dolu ayrılıkları

Sende arkamdan ah etme ey anlamaz ruhum
Sevin artık sevin başını dik tut ve yücel
Kendini bul ha bir kendine yürü ve yüksel
Ey yakıcı göz yaşlarım artık sanada paydos
Sevmiyorum içi hüzün dolu ayrılıkları

Vefasızlık kapısı değil ki bizim kapımız
Ne mal ne mülk ne kazanç olsun toprağımız
Dostluk üzere kaynar şanımız ve kazanımız
Bir can var can içinde o artık bir canını taşır
Sevmiyorum içi boş dışı hüzün dolu ayrılıkları

...............sebat içinde ahde vefa olsun tüm ayrılıklar

Gülay GÖKTÜRK