yare mektup....


--------------------------------------------------------------------------------
ağladım sesimi duyamazsın mısralarımda..gözyaşım sürme oldu bir hasret koktu esen rüzgarda..sustu

çıngıraklı ömrüm kırlara veda..bir muştu gibi indi gün ğöğsüme,bir gülüş ki çocuk saflığında..

gecede kaldı umutlarım meraklı ve çiçeklerle örülmüş mutlu anlarım..sonra yadıma düştün sevgili..

soluk bir karanfilin ellerimde titrediği an..açlıktan avaz avaz bağıran bir çocuk gibi ağladım sonra

emzirilmedim oysa ağlamıştım da...bana senden bir ses,saçlarından bir tel getirsin diye bekledim sonra..

ne çare umudum soldu sevgili...gülistan soldu sonra...terli çarşaflarda kaldı geceden kalma ümidim..

kıyametler koptu ardına kadar açtım çocuksu kalan tarafına yüreğimin gelecek şiarını..

anladım yoktun artık sevgili..mektuplar teselliydi..bir tek karanfil kalmıştı yağmurlu bir günden bana..o

da kaybolmuş gördüm ki....yadıma düştün tekrar..susuşunu özledim...ömrünü özledim sonra dillerini..

boğazıma düğümlendin ve kalbim sendeydi....ya işte böyle...hatta bugün ben de hastaydım kalbimiz bir

ya..hastasın diye düşündüm...anlatamamk senin değerini yükseltecek değil midir ki...

özledim sevgili..güller yoluna hasret...bir kerecik olsun sen de beni yad et...

pişman ol sonra...dudaklarına inat..


ayışığı koksun son mektubun....
bakma göğe artık yıldızlar kaydı..
bir fesat aldı götürdü seni..
gelişin hasretti gidişin ölüm...
carnation
09.11.2007