İnanırdım insana
Aldatmaz diye bir kanaatim olunca
Maksadını aşan niyetler acı veren sahrada anlaşılınca
İçim titriyor nasılsa, keder başlıyor hiçbir muradım olmasa da



Niye ihtiyaç duyar
Yaren dediği halde yarı yolda koyar
En yakınlarımın bilmem ki fırsatçılığı ne zaman başlar
Düşünmek dahi bağrımı yakar, nefsin densizliği ancak aştan korkar



Beşer kalmak acıdır
Anlamaya muktedir nefesin kahrıdır
Devası ancak muhakeme ettiği nispette kalbine ilaçtır
Şehrettiği ölçüde farktır, ihsan üzre yaşarsa o vakit ibret-i nazardır



Nisa, suskun kalmamalı
Haddini ve hududunu hiçe sayan olmamalı
Kattiyen pişkinliğe vurup, edepten arileşip yaşamamalı
Kalbinin nazargah olduğunun farkında olup, aşk-ı hakikate kanmalı



Adam, akil nefes olmalı
Asabiyetten ve hınçtan elbette ki arınmalı
Nefsini itibara almamalı, hükümran olmaya adanmamalı
Gözyaşları her zaman firkatin şadına akmalı ve onun aşkına yanmalı



Güçün nispetinde ensin
Ne kadar tevazuu adına hesaba girersen arsın
Hizmet ehli olmak için neden ictinap edersin, bir nefes-i müddetsin
İyiliğin kadar mutebersin, niyetin samimiyeti kadar dikkate alınansın



Emanetine hor bakma
Sakın bağarıp,çağırmak için etrafa bakınma
Her bir vesilede hınçınla soluma, muhabbet ve sevgi edeptir unutma
Poyraza mazur kalan nebatata bir bak, nasıl kırılmış dalları, içinde yok umut



Tebessüm masrafsız
Hal ehli olmak riyasız olmalı sakın unutma
Takiye için nefesini şekliyete bürüyüp, avuntular içinde bulunma
Takdir-i ilahi anın, yaşadığın zamanın, ruhundan tebarüz eden hicranı anla



Gülü sakın kopartma
Dikeninden ürküpte, halinde maraz var sanma
Şayet bir tuhaflık varsa illa ki nefsinde, aklın ve izanın sahibiyle
İradeni nasıl kullanırsan bahtınla mukavelendir unutma, umuttan uzaklaşma






Mustafa CİLASUN