Saba makamından yani, huzur’u seherden akardı billûr sular.Suyun rengi,ahengiyle uygun.Ebruli bakışlar arasında mevsimine uygun, sıcağın doruğa ulaştığı vakte akardı o güzel yüzlüler.O güzel yüzlüler, uyanık gönüllülerdir. Akl’ı cüzini işar ederler ve alınlarını secdeye koyduklarında bir kuş misali, visâle ererlerdi öğlen vaktinde.Her öğlen, ilim katığı olurdu temiz dünyalarında.Kirlenmemiştir duyguları,sevgileri körelmemiştir onların.Yeşiller daha yeşil,maviler daha bir mavidir onların orda.Renkler cümbüş içinde,kaküller daha nazlı sallanır bir sağa bir sola.



Artık, kaybolmanın hazzı yaşanır uçsuz bucaksız sevda çöllerinde. Bir gül vaktidir,gül’ün sahibine verilen selâm.Rayihalar katmer katmerdir.Esen yel ,utanır o kokuya değecek zûlden,olur ya karışır içine yaban kokusu. Dolu dolu yaşanmalı an’lar,hikmet’i gayeye uygun olmalı yaşananlar.Verilecek cevaplar, sorulacak sorulara uymalı ilk hesap yerinde...


Gönlüne ve aklına her gelen, kırk boğuma takılmalı.Süzülmeli en hassas süzgeçlerden.Tartılmalı, naif kantarlarda. Koştuğunda aklın ve ilmin senden önce, duyguların senden sonra gelmeli. Eyyamların,eyvahların öğle sıcağında buhar olmadan, keşkelerin sol yanına zarar olmamalıdır. Ziyankâr kararların ikindi serinine ulaşmamalı.Orta yola varışın ikindi vaktini geçmemelidir. Karlı dağları eriten gönlün,geleceğe bırakılan temiz bir ömrün olmalı. Öyle yaşanmalı ki,bakan bir daha bakmalı.Gören bir daha unutmamalı.



Bir ikindi vaktine ulaşırsan;

Ömrüne gönlünü, gönlüne ilmini koymalısın.

Gidenlerin yolları,gideceklerin yollarına ziya olmalıdır.



Bir ikindi vakti dolmalısın,akşamın karanlığını aydınlatacak kadar...


* O güzel yüzlüleri,Yusuf yüzlüleri anlatmaya çalışacağım. Aşere’i Mübaşerre dolacak gönüllerimize bir ikindi vaktinde...Cennetle müjdelenmiş olacak duygularımızı süsleyenler...