hayrettin taylan


-Ay ışığında inleyen gerçekler yürür yüreğine doğru.
-Köhne ayrılığın labirentlerinde asılmış aslımın hüzünlü fotoğraf sergisi var.
-Bildik gitmelere benzemeyen gidişinde iğdişlerini pazarladı keyfe keder.
-Kanıksanmış bir hale çekimlendim.Her sevgi fiilin çekimlisiydim. Birleşik zamanlarımda sen vardın. Dili geçmiş özlemlerin kip kaymasını yaşıyordu öylece kalakalış.
-Severdim.
İtaatler itlerini salmış bağrımın sol yamacına.
Amaç beni sensizliğin merasında meramlarımla aç bırakmaktı.
Sevdana aç bir kurdun ense kalınlığını hangi acı zayıflatır ki?
-Kurt kendini işini kendi yapar. Kurt, sisli havaları sever. Kurt tok olursa saldırmaz.
-Bir de yerli kurtlar var. Ulusal yaftaların yatağında ırksal bozgunluk yapanlar.
-Hani üstünlüğün üstsüz soyutlarında faşizan zanlar üreten kendine yenikler.
İnsan ademdir,sonra adamdır.Eşit eğenin
Sularındayız. Bir damla kadar temiz aynalarda yaşamak var sevgilim.
-Kardeşliğin kıraçlarında değiliz.Düz ovanın sulak ruhunda herkes kendine eşitleri oynamalı.
-Evrensel cümlelerin öğesi olmak. Mutlak gerçeğin , gerçeğinde en doğruları algılamak.
-Biz olmak,aşk olmak, ilim kalmak, sosyal atlasın renklerinde üst benliğe akmak.
-Gelişmekte olan bir ülkenin bir türlü gelişemeyeni ni bırakmak, gelişen dünya ekonomisinin en önde gelen atını oynamak.Kendimizle kumar oynamayı bırakarak aşkımıza zaman ayırma vakti gelmedi mi Zindenaz.
-Her aşk kendi künyesine dinamitler bağlar.Bir gün aşkı yaşayarak ya da giderken tümden kendini imha etmek.
Sonrası özerk mahşerini oynar.Her gidişin arkasında bıraktığı cehennem vardır.Yanışları yaşar, sıcağın sesinden dile gelir dilsiz kalışlar.
Taksitleri ödenmemiş aşkımız var.Haciz gelmiş yarama.Kabukları dışında mentel bir şey yok.
Ha yüreğimde dünyanın en zengin sevgisi, hiçbir zaman unutulmayan senli sızılar var.
-Damla damla sen olan bir Gölecim var.Sahilinde ağlarken çektirdiğim fotoğraf sergin.
-Mangal yüreğim var,k’özlerinden senden kalanları pişirmek için.
Defolu bir yaşamın hiç hiç giyilmemiş günleri var.
-Umurumda dünya diyen bir ben var.
Herkes giydiği donu hemen kirletmemek için içinde kirli şeyler yaşıyor.
Oysa içimiz af buyur sevgilim donumuz ve sonumuz kadar temiz değil.
-Her şeyi çabuk kirletiyor aşklarımız da dahil.
- Öteki”leşme mecrasında kimin ışığı yanıyor ayrınlanmaya.Yanılsamalar arasında yanılgılarımız neden dizboyu.
-Neden “çıkar “ her adımızda. Neden gölgemiz olmuş içimizdeki aç gözlülük.
-Gözlük takmaya gerek var mı ki? Kendimizi göremeyoruz, bütün gerçekleri görsek ne olur ki?
-Bozuk sistemin teması değilmiyiz?
Yardımcı düşüncelerimiz ana fikrimiz neden tamamlamıyor.Aynı paragrafta yüzlerce farklı fikir gibi başkalaşıp yozlaşıp kendimize kurşun atıyoruz Zindenaz.
Sifonları çekmeyi unutmayalım. Kendimizden çok şeyler yiyip duruyoruz.

- Adisyonlar yosunlarını bağrımızda biriktirmişler, birilerine maşa olan oncalar var. Yamalı bir geleceğin eleğinden geçtim.
-Bilge bir yaralıyım. Seni unutmamak için buhurlaşmış sen’den aşkın bulutuna damlalarını ısmarladım.
-Nadasa kalmış gerçeklerin üstüne tane tane yağmalısın bir tanem. Zinde ve zind olarak gelmelisin ıslak umutlarıma.
-Sen yağmursun, sen damlasın aşkımıza.
Sen yağarsın, akarsın, sinersin, bitmezsin kara bahtımın zindelerinde Zindenaz.