adem: Hiçlik...
havva:aşık olunan ilk esmerlik..
.
.
...kısa bir sessizlik ve AŞK denen karşı gelinemezlik....
... adem: artık (h)içli,
havva: artık karanlık, yalnız bir H’içe helal güzellik...
.
.
....ve gün’ü ’ah’a boğan günah!!....
adem: günaha a’demlenmiş adam
havva: gün’ahı yudumlayan kadın, adamın b’ardağından’..!!

... ve nice ademler havvalar sonra bir Adem ile Havva haberi...

nefret yaşlarında bir kadın dün gece yalnızlık sularında, şehrin dik ayrılıklarından ihanete uçtu... görenler bile bile sürdü kendini hüznün üstüne dediler.. kimi ’sarhoştu dedi aşktan’ , kimi ’uyumuş kalmış ondan’...halbuki hem sarhoştu hem uyutulmuştu kadın.. ve kimse ona sormadı yola çıkmadan önce uğradığı adresi...gözlerini açtı kadın ; gösterdi gözlerine çizdiği eşgali... azıcık şereften kısa ,kelli felli bir ihanetti eşgaldeki zanlı.. ve gözlerini kapattı kadın, not düşüldü zabıta: Sevda kaybından ÖLÜ....

adem: sözlükte ; hiçlik, yokluk
havva: esmer kadın

(İlham veren edebi şiirselime sevgi ve teşekkürlerimle)
MERVE G.