Aşkın gözü kördür diyorlar bilirim. Kulağının da sağır olduğunu yıllar sonra anladım. Sensizliğin ızdırabı, ruhumu kavururken, "Gel gel ..."diyerek ruhumun
canhıraş feryatlarıyla sana seslendiğimi duymadın.
Ne çabuk unuttun, dudaklarının dudaklarımda dans ettiğini. Ne çabuk unuttun gönlümüzün bitmek tükenmek bilmeyen maceraları içinde, kendimizi kaybederek bin bir duyguylarla gönlümüzü seyrana salışımızı. Ne çabuk unuttun, güneşin batışını el ele tutuşarak mutluluk yeminleri edip, dudaklarımızla mühürlediğimizi.
Ya şimdi etraf dolu olsa da yapayalnız olduğumu düşünebilir misin? Gönlümün penceresinde oturarak, hala köşeden dönüp gelivereceksin gibi beklediğimi... Hala hava kararınca ruhumun da onunla beraber karardığını biliyor musun?
Canım sevgilim; bütün bunları bilmediğin gibi kalbimin feveranlarını da duymuyor, hissetmiyorsun. Bazen içime bir ürperti dolsa, bilirim az da olsa beni düşündüğünü. Kalbim acısa hasta olduğunu anlarım.
Yüreğinde ki ateş sönmüş olabilir. Gözlerin yaşlılığın yüklediği acılarla, feri kaybolmuş olabilir. Ayakların yürüyemeyecek kadar kuvvetini yitirebilir.
Bütün bunlara karşı, gönül gözümüzün genç olduğunu aklından çıkarma sakın. Dinlediğimiz her şarkıda yeniden sevdalanarak, şarkıların içinde dudaklarımızı birleştirip yaramaz çocuklar gibi kaçamak bir buse çaldığımızı nasıl unutabilirsin?
Ben unutmadım sevgilim. Sevgilerin en güzeli kalbimde... Seni seven yüreğim ha dün, ha bu gün öylece yerinde.
Sevgimle kal canım sevgilm seni çok seviyorum iyik varsın aşkım iyiki benim aşkımsın bitanem